Borislav Pekić – Wikipedia, wolna encyklopedia

Borislav Pekić

Борислав Пекић

Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1930 Podgorica
Data i miejsce śmierci	2 lipca 1992 Londyn
Zawód, zajęcie	pisarz, scenarzysta filmowy

Borislav Pekić (cyr. Борислав Пекић; ur. 4 lutego 1930 w Podgoricy, zm. 2 lipca 1992 w Londynie) – serbski pisarz wywodzący się z Czarnogóry, także scenarzysta filmowy.

Pochodził ze znanej w Czarnogórze rodzinie. W 1945 zamieszkał w Belgradzie. W drugiej połowie lat 40. został aresztowany za założenie nielegalnej organizacji młodzieżowej Socijaldemokratska omladina Jugoslavije i osadzony w więzieniu. Po wyjściu na wolność studiował na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Belgradzie, pod koniec lat 50. zaczął pisać scenariusze. W 1971 opuścił Jugosławię i osiadł w Londynie.

Debiutował w 1965 powieścią Czas cudów, apokryficzną wariacją Nowego Testamentu. W kolejnych, różnorodnych gatunkowo, książkach ukazywał losy serbskich rodzin na przestrzeni wieków (7-tomowa saga Zlatno runo) oraz moralne postawy w czasie II wojny światowej.

• Czas cudów (Vreme čuda 1965)
• Pielgrzymka Arsenijego Njegovana: Portret (Hodočašće Arsenija Njegovana 1970)
• Wzlot i upadek Ikara Gubelkjana (Uspenje i sunovrat Ikara Gubelkijana 1975)
• Jak pogrzebać wampira (Kako upokojiti vampira 1977); Jak pogrzebać wampira, tłum. Magdalena Petryńska (Wydawnictwo Łódzkie, 1985, 447 ss.) seria: Biblioteka Jugosłowiańska ISBN 83-218-0363-6.

• Życiorys
• Bibliografia. rastko.org.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-25)].
• Filmweb