Bossa nova – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bossa nova (port. „nowa fala”, „nowy trend”) – styl muzyki brazylijskiej, który powstał i rozwinął się w latach 50. i 60. XX w., spopularyzowany przez Antônio Carlosa Jobima, Viniciusa de Moraesa, Elizeth Cardoso, Badena Powella de Aquino i João Gilberto. Dziś jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych stylów muzyki brazylijskiej na świecie.

Pierwszy album w stylu bossa nova – Canção do Amor Demais – nagrała Elizeth Cardoso w roku 1958, muzykę do poezji Viniciusa de Moraesa skomponował Antônio Carlos Jobim. Kolejnym punktem zwrotnym staje się film Marcela Camusa Orfeu Negro – będący adaptacją sztuki teatralnej Orfeu da Conceição autorstwa Viniciusa de Moraesa. To właśnie ze ścieżki dźwiękowej do tego filmu pochodzi jeden z największych standardów gatunku – Manhã de Carnaval (muzyka: Luiz Bonfá, słowa: Antônio Maria).

Zobacz hasło bossa nova w Wikisłowniku

• bossa nova dream – transcriptions de bossa nova