Branka Musulin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Branka Musulin (ur. 6 sierpnia 1917 w Zagrzebiu, zm. 1 stycznia 1975 w Schmallenbergu) – chorwacka i niemiecka pianistka, pedagog muzyczny.

Urodziła się w Zagrzebiu i już jako dziecko koncertowała publicznie^[1]. Studiowała u prof. Svetislava Stančicia w Konserwatorium w Zagrzebiu. Tuż po zagraniu dyplomu i uzyskaniu magisterium wyjechała do Paryża, by studiować u Alfreda Cortot i Yvonne Lefébure. Studiowała także u Maxa von Pauera w Wirtembergii i u Alfredo Caselli w Rzymie.

Po 1945 koncertowała wraz z takimi muzykami, jak Hermann Abendroth, Franz Konwitschny, Hans Müller-Kray. Od 1958 prowadziła klasę fortepianu Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem.

Zmarła w wieku 57 lat w Schmallenbergu w Westfalii.

• Ludwig van Beethoven – IV Koncert fortepianowy op. 58, Leipzig Radio Orchestra, pod dyr. Hermanna Abendrotha, nagranie z 1950;
• Fryderyk Chopin – I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 oraz II Koncert fortepianowy f-moll op. 21, Stuttgart Suddeutscher Rundfunks Symphony Orchestra, pod dyr. Hansa Müller-Kraya.

• Ernst Krause, Josef Hegenbarth: Das Bildnis Branka Musulins. Verlag der Kunst, 1958 – German

• Branka Musulin: Ludwig van Beethoven – Piano Concerto No. 4, in G Major, Op. 58: III. Rondo – Vivace w serwisie YouTube
• Piano Concerto No. 1 In E Minor, Op. 11", de: Stuttgart Suddeutscher Rundfunks Symphony Orchestra w serwisie YouTube
• Piano Concerto No. 2 In F Minor, Op. 21", de: Stuttgart Suddeutscher Rundfunks Symphony Orchestra w serwisie YouTube