Branko Ćirlić – Wikipedia, wolna encyklopedia

Branko Ćirlić
Бранко Ћирлић
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1916
Pirot

Data śmierci

9 marca 2017

Zawód, zajęcie

slawista, tłumacz

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Branislav „Branko” Ćirlić (cyr. Бранислав „Бранко” Ћирлић; ur. 8 lipca 1916 w Pirocie, zm. 9 marca 2017) – serbsko-polski slawista i tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował leśnictwo na Uniwersytecie Belgradzkim oraz polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (1938). Od 1946 mieszkał w Polsce. Był m.in. korespondentem radia i prasy jugosłowiańskiej, wykładał na slawistyce Uniwersytetu Łódzkiego. publikował także recenzje w „Nowych Książkach”.

Tłumaczył zarówno z serbskiego na polski, jak i z polskiego na serbski. Członek Związku Literatów Polskich.

Był mężem Danuty Ćirlić-Straszyńskiej tłumaczki i publicystki. Ich córka, Dorota Jovanka Ćirlić-Mentzel jest również tłumaczką, autorką recenzji w Gazecie Wyborczej. Z małżeństwa z prawnikiem Bogną Cirlić ma córkę Milankę.

Dom dziadków, w którym się wychowywał, jest obecnie muzeum regionalnym[1].

W 2011 został odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Opracowania

[edytuj | edytuj kod]
  • Antologia noweli jugosłowiańskiej (wybór i opracowanie; Czytelnik 1964)
  • Momo Kapor, Blokada Belgradu (wstęp i przypisy; tłum. Elżbieta Ćirlić; Dialog 2001, ISBN 83-88238-63-9)
  • Nowele i opowiadania południowosłowiańskie: chrestomatia. T. 1, 1848-1948 (wespół z Elżbietą Ćirlić; Dialog 2003, ISBN 83-88938-51-7)

Tłumaczenia (wybór)

[edytuj | edytuj kod]

Z polskiego na serbski

[edytuj | edytuj kod]

Z serbskiego na polski

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Museum of Ponišavlje (Muzej Ponisavlje Pirot) (Serbia) - opinie [online], pl.tripadvisor.com [dostęp 2019-04-29] (pol.).
  2. Ludzie kultury odznaczeni medalami Gloria Artis. wp.pl, 2011-07-06. [dostęp 2011-07-06].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]