Breguet 393T – Wikipedia, wolna encyklopedia

Breguet 393T
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Société Anonyme des Ateliers d'Aviation Louis Breguet

Typ

samolot pasażerski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji metalowej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

30 stycznia 1931 (wersja 391T)
1933 (wersja 393T)

Lata produkcji

1934-1935

Liczba egz.

9

Dane techniczne
Napęd

3 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowy „Gnome-Rhone 7Kd Titan Major”

Moc

350 KM (257 kW)

Wymiary
Rozpiętość

20,71 m

Długość

14,16 m

Powierzchnia nośna

66,46 m2

Masa
Własna

3900 kg

Startowa

6000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

250 km/h

Prędkość przelotowa

235 km/h

Pułap

5850 m

Zasięg

975 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
10
Użytkownicy
 Francja
Rzuty
Rzuty samolotu

Breguet 393Tfrancuski samolot pasażerski z okresu okresu międzywojennego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1930 roku francuska wytwórnia lotnicza Société Anonyme des Ateliers d'Aviation Louis Breguet rozpoczęła prace nad samolotem o konstrukcji całkowicie metalowej. Taki samolot zaproponowała ona francuskim liniom lotniczym Air Union (w 1933 roku weszły w skład nowo utworzonych linii lotniczych Air France), które wyraziły zgodę na zakup takich samolotów pasażerskich.

Pierwszy prototyp oznaczony był jako 390T. Była to konstrukcja całkowicie metalowa, łącznie z poszyciem i wyposażona w trzy silniki gwiazdowe Gnome et Rhône 5K o mocy 230 KM (170 kW). Prototyp ten uległ jednak katastrofie w czasie próby pierwszego lotu. Zbudowany w tym czasie drugi prototyp oznaczony 391T, identyczny jak pierwszy został oblatany w dniu 30 stycznia 1931 roku. Nie spełniał on jednak warunków z uwagi na zbyt małą moc silników i zbyt duży ciężar. Zbudowano wtedy kolejny prototyp oznaczony jako 392T, z tym, że zastosowano w nim silniki Hispano-Suiza 9Qc o mocy 300 KM (220 kW) oraz poszycie wykonano z płótna, zamiast blachy. Samolot ten został po próbach fabrycznych przyjęty do produkcji seryjnej, przy czym w samolotach seryjnych zastosowano silniki Gnome et Rhône 7Kd o mocy 350 KM (257 kW). Samolot z takimi silnikami otrzymał oznaczenie 393T. Dalej już nie rozwijano tego typu, gdyż w lotnictwie cywilnym zaczęto preferować samoloty jednopłatowe.

Pierwszy samolot seryjny został oblatany w 1933 roku. Zbudowano serię sześciu samolotów, które zakupiły linie lotnicze Air France.

Łącznie wyprodukowano 9 samolotów wszystkich wersji.

Użycie w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samoloty Breguet 393T w ilości 6 sztuk zakupione zostały przez linie lotnicze Air France i były użytkowane na liniach lotniczych do kolonii francuskich w Afryce i Bliskim Wschodzie. Pierwszy samolot tego typu wszedł do regularnych lotów w lipcu 1934 roku, na trasie z Tuluzy do Casablanki. Także dwa kolejne samoloty tego typu latały na tej trasie. Natomiast kolejne trzy samoloty wysłane zostały do Ameryki Południowej, gdzie latały na trasie z Natalu do Buenos Aires.

Samoloty te użytkowano do czasu ich technicznego zużycia.

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Berguet 393T był dwupłatem o konstrukcji metalowej, krytym płótnem.

Napęd stanowiły trzy silniki gwiazdowe o mocy 350 KM (257 kW) z owiewkami NACA. Jeden umieszczono z przodu kadłuba, natomiast dwa kolejne w gondolach zamontowanych na dolnych płatach.

W kadłubie znajdowała się kabina pasażerska dla 10 osób.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Václav Němeček, Pavel Týc: Atlas letadel třímotorová dopravní letadla. Praga: Nakladatelství dopravy a spojů Nadas, 1979, s. 28-29. (cz.).