Budwity – Wikipedia, wolna encyklopedia

Budwity
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

ostródzki

Gmina

Małdyty

Wysokość

110 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

292[2]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

14-330[3]

Tablice rejestracyjne

NOS

SIMC

0481169

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Budwity”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Budwity”
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego
Mapa konturowa powiatu ostródzkiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Budwity”
Położenie na mapie gminy Małdyty
Mapa konturowa gminy Małdyty, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Budwity”
Ziemia53°55′53″N 19°39′45″E/53,931389 19,662500[1]
Strona internetowa

Budwity (dawna nazwa niem. Bauditten) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Małdyty.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Na północ od wsi położone jest jezioro Budwity (Jezioro Budwickie).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana w dokumentach z roku 1354, jako wieś ziemiańska na 15 włókach. Pierwotna nazwa Baudewithe najprawdopodobniej wywodzi się od imienia PrusaBaudie (zobacz też: Bałdy). W roku 1782 we wsi odnotowano 19 domów (dymów), natomiast w 1858 w 14 gospodarstwach domowych było 213 mieszkańców. W latach 1937–1939 było 548 mieszkańców. W roku 1973 jako majątek i stacja PKP Budwity należały do powiatu morąskiego, gmina Małdyty, poczta Połowite.

Istniejący we wsi obiekt dworcowy o charakterystycznej sylwetce, nawiązującej do eleganckiej architektury parkowej, powstał jako cesarski dworzec powitalny dla polującego w tych okolicach Wilhelma II w 1893. Podobny obiekt znajdował się wcześniej w Prakwicach.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[4]:

  • zespół pałacowy, poł. XIX:
    • pałac,
    • park.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Morąg – z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn 1973

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]