Buick Roadmaster (1990) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy samochodu z lat 1990–1996. Zobacz też: Buick Roadmaster (1936).

Buick Roadmaster

Buick Roadmaster
Producent	Buick
Zaprezentowany	Listopad 1990
Okres produkcji	1990 – 1996
Miejsce produkcji	Arlington
Poprzednik	Buick Electra Buick Estate
Następca	Buick Park Avenue
Dane techniczne
Segment	F
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	5481-5530 mm
Szerokość	1984-2029 mm
Wysokość	1420-1532 mm
Rozstaw osi	2944 mm
Masa własna	1845–2067 kg
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Chevrolet Caprice Oldsmobile Custom Cruiser
Pokrewne	Chevrolet Impala SS
Konkurencja	Lincoln Town Car
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Roadmaster – samochód osobowy klasy luksusowej produkowany pod amerykańską marką Buick w latach 1991 – 1996.

W 1990 roku, po ponad 32 latach przerwy, Buick zdecydował się przywrócić do użytku nazwę Roadmaster na rzecz zupełnie nowego, luksusowego samochodu, który zastąpił w ofercie modele Electra oraz Estate.

Tylnonapędowy Buick Roadmaster został zbudowany na platformie koncernu General Motors o nazwie GM B, na której oparto także modele Chevrolet Caprice oraz Oldsmobile Custom Cruiser bliźniacze wobec wyłącznie wersji kombi noszącej przydomekEstate Wagon. Odmiana sedan zachowała inny wygląd pasa przedniego, a także charakterystyczną sylwetkę ze ściętym tylnym nadkolem^[1].

Produkcja Buicka Roadmaster trwała przez 6 lat, kończąc się w grudniu 1996 roku. Koncepcja pełnowymiarowego kombi została porzucona i nie doczekała się następcy, z kolei rolę pełnowymiarowego sedana przejęła ósma generacja modelu LeSabre^[2].

• Base
• Limited

• V8 5.0l L03
• V8 5.7l L05
• V8 5.7l LT1