Bukowa Góra (Góry Świętokrzyskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bukowa Góra
Ilustracja
Formacje skalne na szczycie Bukowej Góry
Państwo

 Polska

Położenie

Klonów

Pasmo

Pasmo Klonowskie, Góry Świętokrzyskie

Wysokość

484 m n.p.m.

Wybitność

179 m

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bukowa Góra”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bukowa Góra”
Ziemia50°57′20″N 20°50′06″E/50,955556 20,835000

Bukowa Góra – najwyższy szczyt w Paśmie Klonowskim w Górach Świętokrzyskich. Składa się z dwóch wierzchołków, o wysokości 484 i 465 (Cerle) m n.p.m. Jest zbudowany z piaskowców dewońskich. Porośnięty lasem jodłowo-bukowym. Pod szczytem od strony północnej ciągnie się pasmo skałek piaskowcowych (pomnik przyrody nieożywionej) o wysokości ok. 5 metrów i szerokości ok. 6 metrów. Na zachodnim zboczu znajduje się kamieniołom. Na grzbiecie kapliczka wystawiona prawdopodobnie na grobie napoleońskiego żołnierza oraz mogiła partyzancka z 1943 r.

Przez górę przechodzi zielony szlak turystyczny ze Starachowic do Łącznej. Bukowa Góra jest punktem początkowym żółtego szlaku turystycznego prowadzącego do Barczy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ryszard Garus, Znakowane szlaki turystyczne woj. kieleckiego, Kielce 1983