CTR (lotnictwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy lotnictwa. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Strefa kontrolowana lotniska, w skrócie CTR (ang. control zone) – Przestrzeń powietrzna kontrolowana od powierzchni ziemi lub wody do określonej wysokości ustalana najczęściej wokół portów lotniczych w celu zapewnienia bezpieczeństwa lotów wykonywanych z i do tego portu lotniczego^[1]. W zależności od wykorzystywanej klasy przestrzeni powietrznej, w strefie tej mogą być wykonywane loty VFR i IFR. Na każdy lot wykonywany w CTR trzeba złożyć plan lotu^[2], a przed samym wlotem w nią bądź startem z niej uzyskać zgodę od odpowiedniego organu kontroli ruchu lotniczego, najczęściej wieży kontroli lotów, który może zezwolić, zezwolić z warunkami dotyczącymi np. prędkości bądź wysokości lotu bądź całkowicie odmówić wlotu. Strefa kontrolowana lotniska wojskowego określana jest terminem MCTR (ang. military control zone).

W strefie kontrolowanej lotniska z definicji musi być zapewniana usługa kontroli ruchu lotniczego, tak więc przestrzeń powietrzna każdej strefy musi być zaklasyfikowana od A do E. W FIR Warszawa do tego celu używane są jedynie strefy klasy C oraz D.

Aktualnie poniższe polskie porty lotnicze posiadają strefę kontrolowaną lotniska wokół siebie:

• Port lotniczy Szczecin-Goleniów
• Port Lotniczy Gdańsk im. Lecha Wałęsy
• Port lotniczy Olsztyn-Mazury
• Port lotniczy Bydgoszcz-Szwederowo
• Port lotniczy Poznań-Ławica
• Port lotniczy Zielona Góra-Babimost
• Port lotniczy Łódź-Lublinek
• Port lotniczy Warszawa-Radom (w przypadku kontroli wojskowej aktywowany jest MCTR^[3])
• Lotnisko Chopina w Warszawie
• Port lotniczy Warszawa-Modlin
• Port lotniczy Katowice-Pyrzowice
• Port lotniczy Wrocław-Strachowice
• Port lotniczy Kraków-Balice
• Port lotniczy Rzeszów-Jasionka
• Port lotniczy Lublin

• Strefa ruchu lotniskowego
• Droga lotnicza