Carlo Cafiero – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carlo Cafiero

Data i miejsce urodzenia	1 września 1846 Barletta
Data i miejsce śmierci	17 czerwca 1892 Nocera Inferiore
Zawód, zajęcie	prawnik
Multimedia w Wikimedia Commons

Carlo Cafiero (ur. 1 września 1846 w Barletcie, zm. 17 czerwca 1892 w Nocera Inferiore) – włoski działacz rewolucyjny i prawnik.

Początkowo organizował ruch socjalistyczny we Włoszech, 1871 współredagował socjalistyczne pismo "Campana" w Neapolu, działał w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Robotników (I Międzynarodówce). W 1871 został aresztowany, po uwolnieniu wraz z E. Malatestą i F. Marlino partię anarchistyczną, 1873 rozpoczął współpracę z M. Bakuninem. Od 1877 działał w Benewencie, kierując stamtąd organizacjami spiskowymi mającymi na celu obalenie istniejącego porządku społecznego, jednocześnie swój majątek przekazał na cele rewolucyjne. W 1874 brał udział w rozruchach społecznych w Imoli, a w 1877 w powstaniu w Benewencie, później zbliżył się w poglądach do marksizmu. Za działalność rewolucyjną wielokrotnie był aresztowany, a 1882 skazany na wygnanie. Napisał Anarchia e communismo (1879) i obszerne streszczenie "Kapitału" Marksa.

• Wielka Encyklopedia PWN red. Jan Wojnowski, Warszawa 2001, t. 5, s. 119.