Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku – Wikipedia, wolna encyklopedia
A-119 z dnia 6.03.1969[1] | |||||||||||||||||
kościół filialny | |||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | Matki Bożej Nieustającej Pomocy (obecnie); | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Czarna | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |||||||||||||||||
49°20′44,7″N 22°40′52,8″E/49,345750 22,681333 |
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku – dawna filialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1830 we wsi Żłobek.
Od 1977 cerkiew pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła filialnego pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej. Obiekt włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew w Żłobku powstała w 1830 w miejscu, stojącej niegdyś 300 m na wschód od obecnej, poprzedniej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1782. Po roku 1951 opuszczona. W okresie tym zniknęło z niej ruchome wyposażenie. Do roku 1976 wykorzystywana jako magazyn szyszek. W roku 1977 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. W trakcie prac adaptacyjnych usunięto ramę ikonostasu, a oryginalny, zdewastowany ołtarz zastąpiono ołtarzem przeniesionym z cerkwi w Lutowiskach. Po zakończeniu prac w roku 1979 służy jako kościół.
Architektura i wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew w Żłobku jest świątynią orientowaną, dwudzielną o konstrukcji zrębowej. Zbudowana została z funduszy państwowych przez Austriaków. Efektem tego jest mocno uproszczona, latynizująca architektura cerkwi. Prezbiterium i szersza od niego nawa wybudowane na planie prostokąta. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia. Od zachodu mały przedsionek o konstrukcji słupowej. Nad nawą, prezbiterium i przedsionkiem dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy. Wszystkie kryte gontem.
W świątyni nie zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia. Dział Sztuki Cerkiewnej Muzeum Zamku w Łańcucie ma w swoich zbiorach XIX-wieczne chorągwie procesyjne, lichtarze oraz ikonę Matki Boskiej z tutejszej cerkwi.
- Elewacja boczna
- Elewacja boczna
- Widok od strony prezbiterium
Wokół cerkwi
[edytuj | edytuj kod]Na północny zachód od cerkwi stała drewniana dzwonnica parawanowa kryta gontowym daszkiem. Aktualnie nie istnieje. Obecnie przy cerkwi stoi nowa drewniana dzwonnica.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 1 [dostęp 2015-09-17] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Kryciński , Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 128–129, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str. 205 ISBN 83-89188-08-2