Cerkiew Zwiastowania w Witebsku – Wikipedia, wolna encyklopedia

cerkiew Zwiastowania
Дабравешчанская царква
Zabytek: nr rej. 212Г000089
cerkiew parafialna
Ilustracja
Odbudowana cerkiew
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Witebsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

witebska i orszańska

Wezwanie

Zwiastowania

Wspomnienie liturgiczne

25 marca/7 kwietnia

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Grzegorza Teologa, św. Maksyma Greka, św. Teofana Pustelnika[1]

Położenie na mapie Witebska
Mapa konturowa Witebska, w centrum znajduje się punkt z opisem „cerkiew Zwiastowania”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „cerkiew Zwiastowania”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „cerkiew Zwiastowania”
Ziemia55°11′30,5″N 30°12′03,1″E/55,191806 30,200861
Strona internetowa

Cerkiew Zwiastowania[2] (biał. Дабравешчанская царква) – prawosławna cerkiew w Witebsku, w dekanacie witebskim Świętych Piotra i Pawła[3] eparchii witebskiej i orszańskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew powstała według większości źródeł w XII w., chociaż istnieją także świadectwa, iż funkcjonowała już w poprzednim stuleciu. Została zbudowana z cegły i dolomitu. Według tradycji w 1239 w świątyni miał miejsce ślub Aleksandra Newskiego z Aleksandrą Briaczysławowną[1]. Świątynia funkcjonowała jako prawosławna do 1619, gdy została przekazana unitom. Przed przejęciem budynku przez unickie duchowieństwo witebscy wyznawcy prawosławia zabrali z budynku wszystkie ruchome elementy wyposażenia. Zabójstwo unickiego arcybiskupa połockiego Jozafata Kuncewicza, jakiego dokonali prawosławni mieszczanie z Witebska w listopadzie 1623 zdaniem Anny Radziukiewicz miało miejsce po tym, gdy duchowny ten polecił zamalować freski w cerkwi Zwiastowania[1]. W następstwie mordu dziewiętnastu jego uczestników zostało skazanych przez trybunał królewski na śmierć, miasto Witebsk straciło wszystkie posiadane przywileje, a działające jeszcze cerkwie prawosławne oddano unitom[4]. Wśród zaocznie skazanych na śmierć był Dawid, były proboszcz cerkwi Zwiastowania, gdy pozostawała ona jeszcze w rękach prawosławnych. W okresie administrowania świątynią przez unitów została ona przebudowana, zburzono jej dawną kopułę, dobudowując dwie wieże pełniące zarazem funkcję dzwonnic; obiekt upodobnił się przez to do kościołów katolickich[1].

Cerkiew została ponownie przekazana Kościołowi prawosławnemu w 1849, gdy Witebsk należał już do Imperium Rosyjskiego. Dokonano wówczas jej przebudowy, przywracając wcześniejszy wygląd. Po rewolucji październikowej obiekt został odebrany Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu i zaadaptowany początkowo na magazyn, a następnie na archiwum. Dalsze zniszczenia cerkwi miały miejsce w czasie II wojny światowej. W 1961 władze Witebska zarządziły rozbiórkę świątyni, której jednak nie dokończono. Zrujnowana cerkiew w roku następnym została uznana za zabytek o znaczeniu republikańskim[1]. W 1977 przeprowadzono w ruinach prace konserwatorskie[1].

W 1993 rozpoczęto odbudowę cerkwi Zwiastowania w kształcie możliwie zbliżonym do pierwotnej formy. Inwestycję współfinansowało państwo białoruskie. Gotowy obiekt wyświęcił 26 września 1998 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II. W 2006 ukończono prace nad odtworzeniem fresków we wnętrzu[1].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g A. Radziukiewicz. Błahowieszczanka. „Przegląd Prawosławny”. 11 (293), listopad 2009. 
  2. Polski egzonim przyjęty na 125. posiedzeniu KSNG.
  3. Петропавловское благочиние г. Витебска. vitprav.by. [dostęp 2020-10-09]. (ros.).
  4. Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 272–276. ISBN 83-60456-02-X.