Cessna 425 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cessna 425
Ilustracja
Cessna 425 Conquest I
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Cessna

Typ

lekki samolot pasażerski

Załoga

1 + 7 pasażerów

Historia
Data oblotu

12 września 1978

Lata produkcji

1980–1986

Liczba egz.

236

Liczba wypadków

25[1]

Dane techniczne
Napęd

2 × Pratt & Whitney Canada PT6A-112

Moc

2 × 450 KM (331 kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,5 m

Długość

10,9 m

Wysokość

3,8 m

Powierzchnia nośna

20,9 m²

Masa
Własna

2244 kg

Startowa

3719 kg

Osiągi
Prędkość maks.

498 km/h (264 kt)

Pułap praktyczny

10020 m (33400 ft)

Zasięg

2480 km (1339 nm)

Dane operacyjne

Cessna 425 Corsair/Conquestamerykański lekki dwusilnikowy samolot pasażerski, produkowany przez firmę Cessna. Samolot jest rozwinięciem konstrukcji Cessna 421 wyposażonym w silniki turbośmigłowe zamiast tłokowych. W latach 1980–1986 wyprodukowano 236 egzemplarzy tego samolotu.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Cessna 425 to samolot o metalowej duralowej konstrukcji w układzie dolnopłata z chowanym podwoziem i ciśnieniową kabiną, wyposażony w dwa silniki Pratt & Whitney Canada PT6A-112 umieszczone w gondolach na skrzydłach. Uzyskany 1 lipca 1980 certyfikat typu wydany przez FAA dopuszcza 8 miejsc pasażerskich (w tym 2 w kokpicie), jednak najczęściej spotyka się egzemplarze wyposażone w 6 miejsc (w konfiguracji 2+4). [2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]