Chemioterapeutyki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chemioterapeutykisubstancje chemiczne stosowane w leczeniu chorób zakaźnych i zakażeń[1]. Są to leki przeciwdrobnoustrojowe otrzymane metodą syntezy chemicznej[1], nieposiadające swojego odpowiednika w przyrodzie[2].

Bezpośrednio działanie wszystkich chemioterapeutyków polega na zwalczaniu rozwoju drobnoustrojów w organizmie. Do tej grupy leków należą między innymi sulfonamidy przeciwbakteryjne (w przeciwieństwie do sulfonamidów moczopędnych i przeciwcukrzycowych).

Chemioterapeutyki w praktyce klinicznej i piśmiennictwie medycznym bywają zaliczane do antybiotyków[2], pomimo że nie spełniają wymogu pochodzenia naturalnego z definicji tych ostatnich[3]. Wynika to z takiej samej charakterystyki działania leczniczego obu tych grup substancji.

Podział ze względu na budowę chemiczną

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b chemioterapeutyki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-10-13].
  2. a b Artur Drzewiecki, Czy można twierdzić, że kotrimoksazol nie jest antybiotykiem (bo należy do chemioterapeutyków)? [online], Medycyna Praktyczna, 2015 [dostęp 2022-10-13].
  3. antybiotyki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-10-13].