Choroba afektywna sezonowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
---|
Choroba afektywna sezonowa, potocznie depresja sezonowa, także sezonowe zaburzenie afektywne, sezonowe zaburzenie nastroju, choroba afektywna sezonowa, depresja o sezonowym wzorcu przebiegu (ang. seasonal affective disorder, w skrócie SAD) – podtyp zaburzeń afektywnych związany ze zmieniającymi się porami roku. W sezonowym zaburzeniu afektywnym depresja pojawia się każdego roku około października lub listopada i utrzymuje się przez zimę, aż do całkowitej remisji (czasem wręcz do przejścia w manię) około marca, kwietnia (gdy dni stają się wyraźnie dłuższe).
Jedynym skutecznym lekarstwem pozostaje bupropion[a], jako selektywny inhibitor zwrotnego wychwytu (tj. stymulant) noradrenaliny i - w mniejszym stopniu - dopaminy[b] (analogicznie, jak SSRI - serotoniny).
Objawy
[edytuj | edytuj kod]- obniżona aktywność,
- uczucie smutku,
- lęk,
- nadmierna drażliwość,
- problemy z pamięcią i koncentracją,
- problemy z wykonywaniem codziennych czynności,
- uczucie przewlekłego zmęczenia,
- niechęć do pracy, ale także funkcjonowania w społeczeństwie,
- wzmożona senność, współistniejąca z pogorszeniem jakości snu,
- zwiększenie masy ciała związane ze zwiększonym apetytem, zwłaszcza ze wzmożoną chęcią do spożywania węglowodanów,
- osłabienie popędu seksualnego,
- w skrajnych przypadkach myśli samobójcze.
Leczenie
[edytuj | edytuj kod]- fototerapia, czyli leczenie białym światłem widzialnym za pomocą specjalnych lamp do fototerapii lub koloroterapii (światło barwne)
- lek przeciwdepresyjny bupropion pozostaje jedynym skutecznym[a]
- psychoterapia, pomagająca zaakceptować chorobę i pomóc w radzeniu sobie z nią
Profilaktycznie najbardziej odpowiedni jest wyjazd w miesiącach zimowych do krajów o dużej ilości światła słonecznego.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Stahl i in. 2004 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Janusz Rybakowski: Psychiatria.. T. 2. Wrocław: Urban & Parner, 2003. ISBN 83-87944-72-6.
- Bernarda Bereza: Depresja sezonowa – wybrane aspekty diagnostyczne i terapeutyczne. Pediatria Med Rodzinnej, 2009, s. 113-119. ISSN 2451-0742.
- Dawid Semple, Roger Smyth, Jonathan Burns, Rajan Darjee, Andrew McIntosh: Oksfordzki podręcznik psychiatrii. Lublin: Czelej, 2007. ISBN 978-83-60608-12-8.
- Stephen Stahl, James Pradko, Barbara Haight, Jack Modell i inni. A Review of the Neuropharmacology of Bupropion, a Dual Norepinephrine and Dopamine Reuptake Inhibitor. „The Primary Care Companion to the Journal of Clinical Medicine”. 6 (4), s. 159–166, 2004. 4747 N First St. Suite 140, Fresno, CA 93726, USA: The Association of Medicine and Psychiatry. DOI: 10.4088/PCC.v06n0403. PMID: 15361919. PMCID: PMC514842. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z adresu]. (ang.).
- ICD-10. V rozdział. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne.. Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 2000. ISBN 83-85688-25-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Agnieszka Sieczka, Instytut Psychologii Zdrowia PTP, Jesienny smutek – czym jest depresja sezonowa na: www.psychologia.edu.pl