Chrobotek Floerkego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chrobotek Floerkego

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	miseczniaki
Rząd	misecznicowce
Rodzina	chrobotkowate
Rodzaj	chrobotek
Gatunek	chrobotek Floerkego
Nazwa systematyczna
Cladonia floerkeana (Fr.) Flörke De Cladonia's uit de sectie Cocciferae in België (morfologie, chemie, ecologie, sociologie, verspreiding en systematiek) 2. Ph.D. Thesis (Wilrijk): 99 (1828)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chrobotek Floerkego (Cladonia floerkeana (Fr.) Flörke) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)^[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów^[2].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1]

Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1825 r. przez Eliasa Friesa jako Cenomyce floerkeana; nazwę nadano na cześć Heinricha Gustava Flörkego^[3]. Do rodzaju Cladonia przeniósł go w 1828 r. tenże Heinrich Gustav Flörke. W niektórych ujęciach systematycznych traktowany był jako podgatunek lub odmiana chrobotka cienkiego (Cladonia macilenta), obecnie według Index Fungorum za obowiązującą uznaje się diagnozę podaną przez Flörkego^[4].

Nazwa polska według opracowania W. Fałtynowicza^[2].

Plecha pierwotna z glonami protokokkoidalnymi ma postać drobnych, wcinanych lub karbowanych łusek. Mogą one być skupione lub rozproszone, trwałe lub zanikające. Plecha wtórna to wyrastające z plechy pierwotnej pojedynczo lub w skupiskach podecja o wysokości 0,5–3 cm i grubości 0,5–1,5 mm. Na przekroju poprzecznym są one wałeczkowate, czasami górą rozdęte. Zazwyczaj są pojedyncze, czasami słabo rozgałęzione. Mają kolor białawy, szary lub oliwkowoszary i na całej swojej wysokości pokryte są gładką, brodawkowatą lub aerolkowatą korą. Urwistków brak, lub występują tylko w górnej części podecjów w postaci ziarenek, często są to tzw. soredia izydiowe. Reakcje barwne: brak^[5].

Zazwyczaj na szczytach podecjów pojedynczo, lub po kilka wyrastają czerwone apotecja lecideowe o rozmiarach 0,5–2 mm. W jednym worku powstaje po 8 bezbarwnych, jednokomórkowych zarodników o rozmiarach 8–14 × 2,5–3 μm. Występują także czerwone pyknidy^[5].

Z wyjątkiem Antarktydy występuje na wszystkich kontynentach świata. Występuje także na wielu wyspach w Arktyce, na Nowej Zelandii i in.^[6]. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Występuje na torfowiskach i wrzosowiskach oraz w lasach, głównie szpilkowych, najczęściej przy leśnych drogach. Rośnie na piaszczystej i próchnicznej glebie, na drewnie oraz u podstawy pni drzew^[5].

Jest kilka podobnych chrobotków. Najbardziej podobny jest chrobotek cienki (Cladonia macilenta). Odróżnia się mniejszymi apotecjami i reakcjami barwnymi^[5].