Commodore 1541 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Commodore 1541 – stacja dyskietek przeznaczona dla 8-bitowych komputerów firmy Commodore, takich jak Commodore 64. Umożliwiała standardowo tylko jednostronny zapis dysków 5,25" o pojemności 170 kilobajtów (zapis dwustronny możliwy był jedynie poprzez nacięcie brzegu dyskietki, formując w ten sposób okienko zezwalające na zapis, i włożenie jej drugą stroną, czyli etykietą do dołu). Stacja sterowana była mikroprocesorem MOS Technology 6502, działającym jednocześnie jako kontroler stacji dysków i jako procesor obsługujący system operacyjny CBM DOS 2.6. Teoretycznie jej moc obliczeniowa była większa od mocy komputerów z jakimi współpracowała, co przekładało się niestety na wysoką cenę samej stacji.

Oprócz podstawowego modelu 1541 z 1982 roku z wbudowanym zasilaczem, w 1986 wprowadzono model 1541C, charakteryzujący się większą kulturą pracy (niższy poziom hałasu) i jaśniejszym kolorem obudowy, a w 1988 roku model 1541-II z zasilaczem zewnętrznym. W tychże stacjach dyskietek rozróżnia się 2 mechanizmy blokady dysków:

• produkcji Alps, posiadający charakterystyczną opuszczaną klapkę przy otworze na dyskietkę – spotykaną dawniej w stacjach dyskietek 8";
• produkcji Newtronics, nowszy, posiadający popularne rozwiązanie z obracanym zatrzaskiem.

Od kiedy 1541 weszła na rynek, powstało wiele modyfikacji ułatwiających pracę. W Polsce popularne były przełączniki wyłączające ochronę przed zapisem, co usuwało konieczność wycinania okienka z drugiej strony dyskietki. Przyłączając odpowiednią linię tworzono dla stacji przycisk Reset, obecny w wielu stacjach innych producentów. Zaawansowani użytkownicy dodawali też tzw. bursta przyspieszającego transfer do 80x (niektóre źródła podają 100x). W sprzedaży znajdowały się także różne wersje systemu operacyjnego DOS stacji (np. Dolphin DOS) w postaci kości ROM-u.

Pierwszy typ 1541 w czasie pracy rozgrzewał się do wysokiej temperatury, więc często nazywano tę stację „tosterem”. Aby obniżyć temperaturę stosowano różne sposoby, od podnoszenia nóżek stacji do instalacji dodatkowego wentylatora. Gdy podniesiono napięcie w sieci zasilającej z 220 V do 230 V, zmieniano podłączenia transformatora, co powodowało spadek ilości wydzielanego ciepła. Ponadto stacja miała niewielkie możliwości w zakresie zmiany swojego numeru urządzenia – raz przecięte ścieżki musiały zostać zalutowane, gdy chciano zmienić jej numer. Sporym problemem był także serwomechanizm głowicy, który podczas formatowania cofał głowicę o 40 ścieżek. Ponieważ dyskietka składała się tylko z 35 ścieżek, to uderzająca w granicę głowica wydawała charakterystyczny dźwięk porównywany przez niektórych do karabinu; dodatkowo generowane wibracje często rozkalibrowywały głowicę. Znając te „możliwości dźwiękowe” napędu dyskietek, scenowcy pisali programy odgrywające proste melodie wyłącznie na mechanice stacji.

Stacja dyskietek 5,25" dla Commodore 128 to Commodore 1570 lub dwustronna Commodore 1571.

Stacja dyskietek 3,5" dla C-64 i C-128 to Commodore 1581.

• Commodore 1530
• FDD3000

Zobacz multimedia związane z tematem: Commodore 1541