Cumae – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cumae
ilustracja
Państwo

 Włochy

Data założenia

757 p.n.e.

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cumae”
40,84861°N 14,05361°E/40,848611 14,053611
Strona internetowa

Cumae (wł. Cuma) – starożytne miasto w Kampanii, położone koło współczesnego Neapolu we Włoszech.

Założone w 757 p.n.e. przez eubejskich Greków z wyspy Pithekussai (obecnie Ischia) jako pierwsza grecka kolonia w Italii. Największy rozkwit miasta przypadał na VI i V wiek p.n.e. W 474 p.n.e. doszło pod Kume do wygranej przez Greków bitwy morskiej z Etruskami.

Kume znane było w starożytności z przepowiedni słynnej Sybilli kumańskiej. W Kume ostatnie lata swojego życia miał spędzić ostatni król Rzymu Tarkwiniusz Pyszny po jego detronizacji. Według Pliniusza Starszego piasek z plaży w Kume wykorzystywany był do produkcji szkła w czasach rzymskich.

Zachowały się ruiny akropolu, a w szczególności świątyni z VI wieku p.n.e., która została przebudowana w czasach cesarza Oktawiana Augusta. W VI wieku została przekształcona w kościół. U stóp akropolu znajduje się natomiast grota, w której miała przebywać Sybilla.

W Cumae znajdowały się posiadłości rzymskiego polityka, dowódcy i dyktatora Sulli[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata, t. 8, Polskie Media Amer. Com, 2005, str. 275, ISBN 83-7425-033-X
  • Jennifer Westwood: Tajemnice miejsc niezwykłych. Roman Gołędowski (tłum.). Wyd. I. Warszawa: Penta sp. z o.o., 1994, s. 48-50. ISBN 83-85440-20-8.
  • Maria Jaczynowska, Marcin Pawlak: Starożytny Rzym. Warszawa: Trio, 2008. ISBN 978-83-7436-264-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]