cut (Unix) – Wikipedia, wolna encyklopedia

cut jest komendą uniksowego wiersza poleceń. Wykorzystuje się go do wyciągania części z każdej linii wejścia. Zazwyczaj polecenie to jest używane do wyciągania części z plików. Służą do tego sprecyzowane parametry:

  • (-b) – dla określonych bajtów (ang. bytes)
  • (-c) – dla określonych znaków (ang. characters)
  • (-f) – dla określonych pól (ang. fields)
  • (-d) – separator (ang. delimiter). Znak po -d jest separatorem. Standardowym separatorem jest znak tabulacji, ale mogą być też inne symbole np. dwukropek.

Zasięg musi zawierać w każdym przypadku jeden z warunków N, N-M, N- (od N do końca linii), lub -M (od rozpoczęcia linii do M).

Przykład

[edytuj | edytuj kod]

Tworzymy plik nazwany plik_testowy zawierający treść:

foo:bar:baz:qux:quux one:two:three:four:five:six:seven alpha:beta:gamma:delta:epsilon:zeta:eta:teta:iota:kappa:lambda:mu 

Aby otrzymać na wyjściu znaki od 4 do 10 z każdej linii wpisujemy:

% cut -c 4-10 plik_testowy 

Na wyjściu otrzymujemy:

:bar:ba :two:th ha:beta 

Aby otrzymać pola od piątego do końca każdej linii (w tym przypadku separatorem pól jest dwukropek) należy wpisać:

% cut -d : -f 5- plik_testowy 

Na wyjściu otrzymujemy:

quux five:six:seven epsilon:zeta:eta:teta:iota:kappa:lambda:mu 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]