fuser – Wikipedia, wolna encyklopedia

fuserpolecenie systemu operacyjnego Unix służące do identyfikacji, który proces używa wskazany plik, katalog lub socket[1][2][3].

Parametry

[edytuj | edytuj kod]

-a --all zwraca wszystkie pliki wskazane w wierszu poleceń. Domyślnie są pokazane tylko pliki, do których dostęp ma co najmniej jeden proces.

-k --kill zabija wszystkie procesy mające dostęp do pliku.

-i --interactive wymaga potwierdzenia przed zabiciem procesu.

-w zabija wyłącznie procesy, które mają uprawnienia zapisu.

-n przestrzeń nazw --namespace przestrzeń nazw wskazuje przestrzeń nazw: file (domyślnie), udp (lokalne porty UDP) tcp (lokalne porty TCP).

-v --verbose zapewnia pełny opis.

-u --user dołącza nazwę użytkownika.

-v --version wyświetla informacje o wersji.

-4 --ipv4 wyświetla tylko protokoły IPv4, parametr działa tylko w przestrzeni nazw TCP i UDP.

-6 --ipv6 wyświetla tylko protokoły IPv6, parametr działa tylko w przestrzeni nazw TCP i UDP.

Przykład użycia

[edytuj | edytuj kod]
$ fuser -v .        UŻYTKOWNIK PID  DOSTĘP POLECENIE /root: root       2443 ..c..  bash 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. How To Use the Linux Fuser Command. [dostęp 2020-06-25]. (ang.).
  2. Learn How to Use ‘fuser’ Command with Examples in Linux. [dostęp 2020-06-25]. (ang.).
  3. 5 Practical Linux fuser Command Examples. [dostęp 2020-06-25]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]