Cyjaniany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jon cyjanianowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
addyt.	nitrydooksydowęglan(1−)
	Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.	cyjanian
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	[OCN]−;
Masa molowa	42,02 g/mol
	Identyfikacja
PubChem	105034
SMILES
	C(#N)[O-]
	Podobne związki
Podobne związki	tiocyjaniany, izotiocyjaniany
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cyjaniany – grupa związków chemicznych, soli lub estrów kwasu cyjanowego, zawierające ugrupowanie −O−C≡N, w którym atomem wiążącym jest atom tlenu.

Cyjaniany (sole) zawierają jon [OCN]−
, o strukturze [N≡C−O]−
. Są tautomerami izocyjanianów zawierających jon [O=C=N]−
. W normalnych warunkach występują jedynie izocyjaniany, które często nazywa się potocznie cyjanianami^[2].

Izomerami cyjanianów i izocyjanianów są pioruniany, zawierające jon [:C=N−O]−
.

Przypisy

↑ Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G. i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 127, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
↑ Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Warszawa: PWN, 1965, s. 662.

[RedBook-1] Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G. i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 127, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).

[Durrant-2] Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Warszawa: PWN, 1965, s. 662.

[1]

[2]