Czaka (car bułgarski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Чака
Czaka
ilustracja herbu
car Bułgarii
Okres

od 1299
do 1300

Poprzednik

Iwan IV Smilec

Następca

Teodor Swetosław

Dane biograficzne
Ojciec

Nogaj

Czaka, Czak (bułg. Чака, zm. 1300?) – car Bułgarii w latach 1299–1300, syn dowódcy Złotej Ordy Nogaja.

W 1285 roku Nogaj najechał i spustoszył Bułgarię. Car Bułgarii Jerzy I Terter uznał w wyniku najazdu zwierzchnictwo Złotej Ordy. Zmuszony był też oddać swą córkę za żonę synowi Nogaja, Czace. Czaka przyjął do swego haremu nieznaną z imienia córkę Jerzego Tertera. Wraz z nią jako zakładnik lojalności cara do Ordy wyjechał syn carski Teodor Swetosław[1].

Jesienią 1299 roku Nogaj zginął z rąk nowego chana Złotej Ordy Tokty. Czaka, na czele wiernych sobie oddziałów, wraz ze swym szwagrem Teodorem Swetosławem, zbiegli w granice Bułgarii. Sprawujący regencję w imieniu małoletniego cara Iwana IV Smilca, carowa wdowa i Eltimir, stryj Teodora Swetosława, nie byli w stanie stawić im oporu. Teodor Swetosław skłonił bojarów tyrnowskich do obrania Czaki carem. Rok później obawiając się najazdu ordy chana Tokty, Teodor Swetosław i bojarzy tyrnowscy zawiązali spisek i zamordowali Czakę, a głowę jego odesłali na dwór chana. Carem został obrany Teodor Swetosław[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b T. Wasilewski: Historia Bułgarii. s. 101–102.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]