Czasownik nieprzechodni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czasownik nieprzechodni – czasownik, który nie może mieć dopełnienia bliższego, i w związku z tym nie tworzy strony biernej. Czasowniki nieprzechodnie wyrażają stan (inakuzatywne), np. stać, iść^[1].

Zobacz kategorię czasowniki nieprzechodnie według języków w Wikisłowniku

• czasownik przechodni
• czasownik dwuprzechodni

• Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.