Czeremosz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Czarny Czeremosz | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Długość | 80 km |
Źródło | |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Prut |
Współrzędne | |
Mapa | |
Profil rzeki | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego |
Czeremosz[1] (ukr. Черемош, rum. Ceremuș) – rzeka na zachodniej Ukrainie, w Karpatach Wschodnich, prawy dopływ Prutu o długości 80 km (167 km z Czarnym Czeremoszem) i powierzchni dorzecza 2560 km². Nazwa rzeki często pojawia się w kulturze ludowej, w szczególności w odniesieniu do tradycji huculskiej.
Rzeka powstaje z połączenia Białego Czeremoszu i Czarnego Czeremoszu, płynie przez Połoniny Hryniawskie, Beskidy Pokucko-Bukowińskie i Wschodnie Podkarpacie, a do Prutu uchodzi w miejscowości Niepołokowce. Na Czeremoszu są liczne progi, a w jego dolinie znajdują się źródła mineralne. Rzeka jest wykorzystywana do spławu drewna.
W latach 1919–1939 Czeremosz był rzeką graniczną między Polską i Rumunią.
Ważniejsze miejscowości nad Czeremoszem: Wyżnica, Kuty, Waszkowce, Niepołokowce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 348. ISBN 978-83-254-1988-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Czeremosz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 798 .
- Archiwalne zdjęcia rzeki w bibliotece Polona