Dąbrowa Białogardzka – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) | 217[2] |
Strefa numeracyjna | 94 |
Kod pocztowy | 78-331[3] |
Tablice rejestracyjne | ZSD |
SIMC | 0310315 |
Położenie na mapie gminy Rąbino | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego | |
53°48′34″N 15°53′41″E/53,809444 15,894722[1] |
Dąbrowa Białogardzka (niem. Damerow) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Rąbino.
Wieś o metryce średniowiecznej, pierwsza wzmianka pochodzi z 1322 r. Od XIV w. do 1735 r. była lennem rodu von Ramel. Ostatni z właścicieli, Erdmann Chrystian von Ramel, odsprzedał majątek Ludwigowi von Sydow, który z kolei zbył go na rzecz Caspara Heinricha von Stechow. W 1738 r. wieś nabył Anton Friedrich von Zozenow i w rękach tego rodu pozostawała ona do 1838 r., kiedy przeszła w ręce rodu von Hagen z Białogardu. Pierwszy przedstawiciel tego rodu wybudował istniejący pałac i założył park. W połowie XIX w. we wsi mieszkały 304 osoby. W 1892 r. majątek liczył 1327 ha, w tym 875 ha pól uprawnych[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22118
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 212 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0