Daniel Ståhl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Ståhl
Ilustracja
Daniel Ståhl (2019)
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1992
Solna

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(rzut dyskiem)
Mistrzostwa świata
złoto Doha 2019 rzut dyskiem
złoto Budapeszt 2023 rzut dyskiem
srebro Londyn 2017 rzut dyskiem
Mistrzostwa Europy
srebro Berlin 2018 rzut dyskiem
Igrzyska europejskie
srebro Kraków 2023 rzut dyskiem

Daniel Ståhl (ur. 27 sierpnia 1992) – szwedzki lekkoatleta specjalizujący się w rzucie dyskiem. Złoty medalista olimpijski, mistrz oraz wicemistrz świata.

Bez awansu do finału startował w 2009 na mistrzostwach świata juniorów młodszych w Bressanone. Czwarty zawodnik młodzieżowych mistrzostw Europy w Tampere (2013). W 2015 zajął 5. miejsce na światowym czempionacie w Pekinie. Dwa lata później zdobył srebrny medal mistrzostw świata w Londynie. Wicemistrz Europy z 2018. W 2019 został w Dosze mistrzem świata. Podczas igrzysk olimpijskich rozgrywanych w Tokio wywalczył złoty medal[1]. Czwarty zawodnik światowego czempionatu w Eugene (2022), natomiast rok później podczas kolejnej edycji zawodów w Budapeszcie zdobył swój drugi tytuł mistrzowski.

Złoty medalista mistrzostw Szwecji (także w pchnięciu kulą) oraz reprezentant kraju na drużynowych mistrzostwach Europy, pucharze Europy w rzutach i w meczach międzypaństwowych.

Rekord życiowy: 71,86 (29 czerwca 2019, Bottnaryd) rekord Szwecji, 5. wynik w historii światowej lekkoatletyki.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2009 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Włochy Bressanone el. – 16. miejsce 53,94[2]
2012 Zimowy puchar Europy w rzutach Czarnogóra Bar 3. miejsce (U-23) 57,45
2013 Zimowy puchar Europy w rzutach Hiszpania Castellón de la Plana 7. miejsce (U-23) 56,67
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Finlandia Tampere 4. miejsce 61,29
2014 Zimowy puchar Europy w rzutach Portugalia Leiria 2. miejsce (U-23) 57,70
Superliga drużynowych mistrzostw Europy Niemcy Brunszwik 11. miejsce 57,24
Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych el. – 24. miejsce 59,01
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Rosja Czeboksary NM
Mistrzostwa świata Pekin 5. miejsce 64,73
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 5. miejsce 64,77
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro el. – 14. miejsce 62,26
2017 Puchar Europy w rzutach Hiszpania Las Palmas 4. miejsce 61,51
I liga drużynowych mistrzostw Europy Finlandia Vaasa 1. miejsce 66,41
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 2. miejsce 69,19
2018 Puchar Europy w rzutach Portugalia Leiria 1. miejsce 66,81
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin 2. miejsce 68,23
Puchar interkontynentalny Czechy Ostrawa 5. miejsce 64,84
2019 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Bydgoszcz 3. miejsce 61,38
Mistrzostwa świata Katar Doha 1. miejsce 67,59
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio złoto 1. miejsce 68,90
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene 4. miejsce 67,10
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 5. miejsce 66,39
2023 I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[3] Polska Chorzów 1. miejsce[4] 67,25
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 1. miejsce 71,46
2024 Mistrzostwa Europy Włochy Rzym 4. miejsce 66,84

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olympic Games Tokyo 2020, Athletics, Men’s Discus Throw, Final, Results [online], olympics.com [zarchiwizowane z adresu 2021-07-31] (ang.).
  2. Dysk juniorów o wadze 1,5 kilograma.
  3. Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  4. W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodnik zdobył srebrny medal igrzysk europejskich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]