Daoxuan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daoxuan

Data urodzenia	595
Data śmierci	667
Wyznanie	buddyzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Daoxuan

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 道宣 Pismo tradycyjne 道宣 Hanyu pinyin Dàoxuān Wade-Giles Tao-hsüan
Multimedia w Wikimedia Commons

Daoxuan (道宣; ur. 595, zm. 667) (kor. Tosŏn (도선), jap. Dōsen, wiet. Đaô Tuyên) – chiński mnich buddyjski, założyciel szkoły winai – lüzong.

Był wybitnym uczonym buddyjskim i jest uważany za założyciela szkoły lü (winai), zwanej nanshan. Charakterystyczne dla niej jest przyjęcie reguły dyscyplinarnej szkoły dharmaguptaka, odłamu sarvāstivādy.

Daoxuan jest także autorem raportu dla cesarza, informującego go o stanie i rozwoju buddyzmu w Chinach. Omówione są tam szkoły buddyjskie, wśród nich nowa szkoła chan. Raport ten jest tradycyjnym źródłem wiadomości o wczesnym okresie chan w Chinach. Dzieło to powstało pomiędzy 645 a 667 r. i nosiło tytuł Xu gaoseng chuan, także Gaoseng zhuan’er ji lub Songgao sengzhuan (Biografie wybitnych mistrzów).

Oto jego dzieła znajdujące się w chińskiej i koreańskiej Tripitace. T – numer katalogowy tekstu w Taishō shinshū daizōkyō, Tokio 1924-1934; K – numer katalogowy tekstu w The Korean Buddhist Canon: a Descriptive Catalogue, pod red. Lewisa R. Lancastera, Berkeley 1979.

• Tan wude busifen lushan busui jijiemo; napisane ok. 649 na górze Zhongnan. [T 1808, K 922]
• Shijia fangzhi (650) [T 2088, K 1048]
• Jishenchou sanbao gantong lu; napisane w 664 r. w klasztorze Qingguan. [T 2106, K 1069]
• Daoxuan lüshi gantong lu (664). [T 2107, K 1070]
• Xu gaoseng zhuan (續高僧傳) (649). [T 2060, K 1075]

• Red. Stephan Schuhmacher, Gert Woerner. The Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion. Shambala, Boston, 1989. ISBN 0-87773-433-X
• Kenneth Ch'en. Buddhism in China. A Historical Survey. Princeton University Press. Princeton, 1973. ISBN 0-691-00015-8
• Anukul Chandra Banerjee, Studies in Chinese Buddhism. Firma KLM (P) Ltd., Kalkuta, 1977.