Dariusz Kulesza (filolog) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dariusz Jan Kulesza (ur. 1963)^[2] – polski filolog, literaturoznawca, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny i dyrektor Kolegium Literaturoznawstwa Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku^[1].

W 1987 ukończył studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie w Białymstoku^[1], natomiast 18 listopada 1997 obronił pracę doktorską Dramaty chrześcijańskie Romana Brandstaettera i Jerzego Zawieyskiego, 25 listopada 2008 habilitował się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Dwie prawdy. Zofia Kossak i Tadeusz Borowski wobec obrazu wojny w polskiej prozie lat 1944–1948^[1]. 20 czerwca 2018 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych^[1].

Objął funkcję profesora nadzwyczajnego, oraz dyrektora w Kolegium Literaturoznawstwa na Wydziale Filologicznego Uniwersytetu w Białymstoku^[1].

• 1994: Literatura i polityka. Kilka uwag o sposobach ocalania etyki przez estetykę: M. Nowakowski, T. Konwicki, J. Andrzejewski, J. Anderman, R. Kapuściński, J. Komolka^[1]
• 2000: Szczęśliwie niespełnione nawrócenie. Kilka uwag o świętości i literaturze^[1]
• 2010: Epopeja z drugiej ręki. Miłość na Krymie Sławomira Mrożka^[1]
• 2010: Więcej niż cykl. Kilka uwag o twórczości Wiesława Myśliwskiego^[1]
• 2012: To, co najważniejsze. Nie tylko o literackich przewagach Sokrata Janowicza^[1]
• 2012: Ekstaza, manicheizm, arystokratyzm. O Świecie i o przełomie, którego nie było^[1]