Dariusz Oko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dariusz Oko

Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1960 Oświęcim
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Archidiecezja krakowska
Prezbiterat	14 maja 1985
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Dariusz Oko (ur. 3 czerwca 1960^[1] w Oświęcimiu) – polski ksiądz katolicki, teolog, filozof, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie i publicysta.

Święcenia kapłańskie przyjął 14 maja 1985^[1]. W 1991 obronił pracę doktorską z filozofii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Od 1992 pracownik naukowy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i rezydent Parafii Świętej Jadwigi^[2] w Krakowie. W 1996 obronił na PAT pracę doktorską z teologii, a w 2011 habilitację z filozofii. Uczestniczy w dwóch wewnątrzuczelnianych projektach badawczych prowadzonych przez Katedrę Filozofii Poznania Wydziału Filozoficznego UPJPII: Teoriopoznawcze podstawy metafizyki oraz filozofii gender oraz Między sceptycyzmem i agnostycyzmem a nihilizmem. Teoriopoznawcze uwarunkowania nihilizmu^[3]. Pełni posługę jako duszpasterz lekarzy Archidiecezji krakowskiej^[4].

Oko szerzej rozpoznawalny stał się po szeregu krytycznych wypowiedzi medialnych dotyczących homoseksualistów, ideologii gender i lewicy^[5].

Wyrokiem sądu obwodowego w Kolonii (Niemcy) został skazany za podżeganie do nienawiści na karę grzywny w wysokości 4800 euro lub 120 dni aresztu^[6][7]. Niemieckie organy ścigania otrzymały zawiadomienie, iż artykuł księdza Oko, jest aktem mowy nienawiści wobec osób homoseksualnych^[8][9]. Zdaniem sądu, Oko dopuścił się w swojej publikacji, którą zamieścił w czasopiśmie „Theologisches”, podżegania do nienawiści na tle orientacji seksualnej. Artykuł opisywał zjawisko wewnątrzkościelnej, zorganizowanej grupy przestępczej. Obronę księdza i akcje poparcia dla niego zorganizowała Fundacja Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris^[10]. Jej zdaniem, grupa, którą opisywał Oko, realizowała praktyki homoseksualne^[11].

Obaj skazani wnieśli odwołanie. Niemiecki sąd podtrzymał zarzut podżegania do nienawiści, jednak z uwagi na to, że obaj oskarżeni duchowni nie byli wcześniej karani oraz przeprosili za użyte sformułowania, opowiedział się za zawieszeniem postępowania. Dodatkowo Dariuszowi Oko wymierzono karę w wysokości 3000 euro, a redaktorowi Stoehrowi 4000 euro. Pieniądze mają zostać przekazane na rzecz organizacji pomocowej wspierającej ofiary przestępstw i ich rodziny^[12].

Od czerwca 2022 do końca września 2024 na antenie Telewizji Republika w sobotnie wieczory nadawane były jego autorskie felietony, będące rozważaniem aktualnej Liturgii słowa (głównie Ewangelii) z niedzielnej Mszy Świętej, przypadającej w danym tygodniu w kościele katolickim. Od października 2024 program ten jest premierowo emitowany na antenie tej stacji w niedzielne poranki. Wszystkie odcinki cyklu są dostępne na kanale Telewizja Republika w serwisie YouTube^[13][14].

• The transcendental Way to God according to Bernard Lonergan (Frankfurt nad Menem 1991)
• Łaska i wolność. Łaska w Biblii, nauczaniu Kościoła i teologii współczesnej (Kraków 1997)
• Przełom, wyzwanie i szansa (Kraków 1998)
• W poszukiwaniu pewności. Próba transcendentalnego ugruntowania metafizyki w filozofiach Emericha Coretha i Bernarda Lonergana (Kraków 2010)^[15]
• Dyktatura gender, Wydawnictwo Biały Kruk, 2014^[16]
• Wygaszanie Polski, Wydawnictwo Biały Kruk, 2015^[17]
• Lawendowa mafia, Wydawnictwo AA, 2020^[18]
• Tyrania postępu (współautor), Wydawnictwo Biały Kruk, 2023^[19].

• Nagroda im. ks. Piotra Skargi przyznana przez XI Kongres Konserwatywny (2014)^[20]
• Nagroda „Animus et Semper Fidelis za rok 2019” przyznana przez Polskie Stowarzyszenie Morskie-Gospodarcze im. Eugeniusza Kwiatkowskiego (2020)^[21]
• Nagroda im. św. Grzegorza I Wielkiego miesięcznika „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo” za rok 2021^[22]

• Ks. dr hab. Dariusz Zbigniew Oko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-04-07] .