Daszek (architektura) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Daszek – element architektoniczny, mogący pełnić funkcje ozdobne oraz użytkowe, mocowany do ściany nad osłanianą przestrzenią zewnętrzną, np. wejściem do budynku, balkonem[1], tarasem, chodnikiem. Nie jest elementem dachu[2]. Daszek osłania przed opadami atmosferycznymi oraz m.in. śniegiem i lodem odpadającymi od dachu i rynien. Konieczność stosowania daszków i ich położenie w wielu aspektach regulowane są polskimi przepisami budowlanymi[3][4][5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielki słownik języka polskiego - hasło "daszek balkonowy"
- ↑ Opinia nr ZR 239 Zespołu Rzeczoznawców przy Radzie Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - § 12
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - § 223
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - § 292