David Newman – Wikipedia, wolna encyklopedia

David "Fathead" Newman
Ilustracja
David "Fathead" Newman
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1933
Corsicana

Pochodzenie

Corsicana, Teksas, Stany Zjednoczone

Data śmierci

20 stycznia 2009

Instrumenty

Saksofon, flet

Gatunki

Soul-jazz
Hard bop
Jazz blues

Powiązania

Ray Charles, Herbie Mann, Stanley Turrentine

Strona internetowa

David "Fathead" Newman (ur. 24 lutego 1933 roku w Teksasie, zm. 20 stycznia 2009[1][2]) – amerykański saksofonista. Jego kariera rozpoczęła się w 1954 roku, gdy stał się członkiem zespołu Raya Charlesa.

Do 2005 roku Newman nagrał ponad trzydzieści pięć albumów. Jest on znany ze swojego hard bopowego stylu, na którym wzoruje się znaczna część saksofonistów. Tworzył on również muzykę bluesową i R&B, a gwiazdy z jakimi współpracował przy tej okazji to m.in. Stanley Turrentine, Aretha Franklin, B.B. King, Eric Clapton, Natalie Cole, Aaron Neville i Queen Latifah.

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1959: Ray Charles-Presenting David "Fathead" Newman (Atlantic Records)
  • 1960: Wide Open Spaces
  • 1962: Straight Ahead (Atlantic Records)
  • House of David (Atlantic Records)
  • Captain Buckles (Atlantic Records)
  • Live At the Village Gate (Atlantic Records)
  • I Remember Brother Ray
  • 1972: The Weapon (1972)
  • 1976: Mr. Fathead (Warner Bros. Records)
  • 1977: Back To Basics (Milestone)
  • 1982: Still Hard Times (Muse)
  • 1988: Fire! Live At The Village Vanguard (Atlantic Records)
  • 1990: Return To The Wide Open Spaces
  • 1994: Mr. Gentle Mr. Cool
  • 2006: Cityscape

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David "Fathead" Newman Dies. www.allaboutjazz.com. [dostęp 2009-10-20]. (ang.).
  2. David 'Fathead' Newman dies at 75; jazz saxophonist. www.latimes.com. [dostęp 2009-10-20]. (ang.).