Death Magnetic – Wikipedia, wolna encyklopedia
Death Magnetic – dziewiąty album studyjny amerykańskiego zespołu thrash metalowego Metallica. Został wydany 12 września 2008 roku przez wytwórnię Warner Bros. Records.
Historia albumu
[edytuj | edytuj kod]Początkowo Metallica planowała rozpoczęcie tworzenia nowego albumu na przełomie wiosny i lata 2005 roku, ponownie we własnym studiu nagraniowym HQ (gdzie grupa nagrała poprzedni album studyjny, St. Anger), i ponownie z producentem Bobem Rockiem (który współpracował z zespołem od 1990 roku)[25]. Informacje te nie potwierdziły się do końca 2005 roku. Pierwsza wzmianka o ostatecznym rozpoczęciu prac nad nowym albumem pojawiła się 30 listopada 2005, gdy perkusista Metalliki, Lars Ulrich, wspomniał o ewentualnym wejściu do studia nagraniowego[26]. 16 grudnia 2005 oficjalnie zostało potwierdzone rozpoczęcie przez zespół prac nad nowym albumem w studiu HQ[27].
Wkrótce pojawiły się plotki mówiące, że producentem nowego albumu będzie Rick Rubin mający na koncie współpracę m.in. ze starszymi grupami metalowymi jak Slayer (począwszy od albumu z 1986 r., Reign in Blood, ocenianym jako „szczyt speed metalu”[28]) i nowszymi jak System of a Down (m.in. Toxicity z 2001 r. oceniane jako „heavymetalowy klasyk”[29]), lecz Lars Ulrich zaprzeczył plotkom[30]. 16 lutego 2006, plotka której zaprzeczył Lars Ulrich została potwierdzona – Rick Rubin jest producentem albumu[26].
W czerwcu 2006, Ulrich powiedział, że rozpoczęcie nagrywania albumu przewidywane jest na jesień tego samego roku[26]. Również w czerwcu podano pierwszą przewidywaną datę wydania albumu – połowa 2007 roku[31]. Do grudnia 2006 nie pojawiła się informacja o starcie nagrywania nowego albumu, tylko plotka o rozpoczęciu nagrań tym razem w styczniu 2007 roku i wydaniu albumu pod koniec lata tego samego roku[32]. 9 lutego 2007 ostatecznie zapowiedziano rozpoczęcie nagrywania na 12 marca 2007[33].
Na początku marca 2007 Lars Ulrich podał „nadzieje” związane z albumem: nagrywanie do czerwca, powrót do nagrywania w sierpniu, i ostateczne wydanie na przełomie 2007 i 2008 roku[34]. 12 marca 2007, Metallica rozpoczęła nagrywanie albumu, lecz nie w studiu HQ (znajdującym się w San Francisco), tylko w studiu nagraniowym w Los Angeles[35]. 1 lipca 2007, Lars Ulrich przedstawił luty 2008 jako prognozowaną datę wydania albumu[36]. Gitarzysta prowadzący, Kirk Hammett, podał 8 lipca 2007 nazwę studia nagraniowego w którym Metallica nagrywa album – Sound City Studios[37]. 23 stycznia 2008 pojawiła się kolejna plotka o nowej dacie premiery albumu – wrzesień 2008[38]. 7 marca 2008, Lars Ulrich również podał ten miesiąc jako przewidywaną datę wydania[39]. 19 kwietnia 2008, Ulrich oświadczył, że to będzie jedyny album Metalliki wydany przez wytwórnię płytową Warner Bros. Records[40]. 12 maja 2008 rozpoczęła działanie strona internetowa Mission: Metallica, która ukazuje różnorodne materiały związane z nowym albumem[41]. Trzy dni później, Lars Ulrich ogłosił, że produkcja albumu i jego okładki zakończy się w przyszłym tygodniu[42].
14 czerwca 2008 ogłoszono tytuł albumu – Death Magnetic – i zaprezentowano wstępną wersję okładki[43], zaś 17 lipca 2008 przedstawiono jej wersję ostateczną[44]. 1 sierpnia 2008 ogłoszono oficjalnie, że ogólnoświatowa premiera wydawnictwa będzie miała miejsce 12 września 2008[45]. 10 sierpnia 2008 oficjalna strona Metalliki podała, że album został zmiksowany, jak i został dokonany proces masteringu albumu[46].
Komponowanie
[edytuj | edytuj kod]Metallica nagrała ponad 50 godzin pomysłów w czasie trasy promującej album St. Anger i na nich są oparte utwory[25]. 26 stycznia 2006 został zamieszczony film na serwisie YouTube ukazujący próbę Metalliki przed występem 15 stycznia 2004 w Nowej Zelandii. Zespół potwierdził, że to, co można usłyszeć na filmie jest częścią wspomnianych ponad 50 godzin pomysłów[47].
Wokalista i gitarzysta rytmiczny Metalliki, James Hetfield, ponownie jest samodzielnym twórcą tekstów do utworów[48]. Na poprzednim albumie, St. Anger, wszyscy członkowie zespołu, włącznie z producentem Bobem Rockiem, byli autorami tekstów[49]. W marcu 2006 James Hetfield stwierdził, że zespół przygotował już 12 utworów, on sam ma udział w solówkach (granych w zespole głównie przez Kirka Hammetta), oraz przyznał, że z basistą, Robertem Trujillo, grupa stworzyła znacznie więcej kompozycji niż przez 14 lat z basistą Jasonem Newstedem[50].
6 czerwca 2006 na koncercie w Berlinie Metallica zagrała tzw. „New Song” – trwający około ośmiu minut utwór, o którym spekulowano, że może znaleźć się na albumie[51]. 12 sierpnia 2006 na koncercie w Tokio zespół wykonał tzw. „Other New Song”, który również miał znaleźć się na albumie[52]. 22 maja 2007 Robert Trujillo zaznaczył, że oba zagrane utwory nie trafią na album, ale mogą zostać wykorzystane ich fragmenty[53].
28 czerwca 2007 James Hetfield zapowiedział, że zespół zamierza zagrać mniej więcej cztery nowe utwory na rozpoczynającej się tego dnia trasie koncertowej, Sick of the Studio '07[36]. Do tego jednak nie doszło. W marcu 2008 Lars Ulrich powiedział, że zespół chce zagrać nowe utwory na letnich koncertach, ale tylko wtedy, gdy będą gotowe[54]. Gitarzysta Kirk Hammett przyznał, że zespół zacznie grać utwory z Death Magnetic gdy album będzie już bliski wydania[55]. 9 sierpnia 2008 grupa zagrała utwór „Cyanide” na festiwalu Ozzfest.
Kontrowersje dotyczące głośności
[edytuj | edytuj kod]Ostateczna wersja albumu wydana na CD została zmasterowana na bardzo wysokim poziomie głośności, co spowodowało utratę dynamiki (nie ma różnic między momentami cichymi i głośnymi), a także poważne zniekształcenia dźwięku (przesterowanie). Jest to najprawdopodobniej efekt tzw. „wojny głośności” (ang. „Loudness war”), czyli „wyścigu zbrojeń” pomiędzy wytwórniami i artystami polegający na nagrywaniu coraz głośniejszych albumów. Problem został szczegółowo opisany w serii artykułów na blogu[56] który zacytowały takie czasopisma jak Rolling Stone[57], The Guardian[58] i wiele innych. Powstała też petycja[59] o remastering albumu. W internecie w sieci torrentów i p2p rozpowszechniona jest wersja albumu uzyskana z gry Guitar Hero III: Legends of Rock, która według wielu fanów brzmi lepiej niż wersja płytowa – została zmasterowana na o wiele niższym poziomie, dzięki czemu uniknięto przesterowania sygnału[60].
Lars Ulrich stwierdził jednak, że jest zadowolony z brzmienia wydanej płyty[61].
25 października 2008 James Hetfield w wywiadzie dla magazynu Guitar Player przyznał, że brzmienie albumu było zamierzone, a materiał z gry Guitar Hero to prawdopodobnie wcześniejsze wersje utworów. Natomiast Kirk Hammett w tym samym wywiadzie przyznał, że album brzmi tak, jakby był grany na żywo, co jest zgodne z opinią Ricka Rubina[62].
Teledyski
[edytuj | edytuj kod]The Day That Never Comes
[edytuj | edytuj kod]31 lipca 2008 zespół zrealizował teledysk do piosenki „The Day That Never Comes”[63]. Jego reżyserem był Duńczyk, Thomas Vinterberg. Teledysk był kręcony na przedmieściach Los Angeles. Klip ukazał się 1 września.
All Nightmare Long
[edytuj | edytuj kod]7 grudnia 2008 na oficjalnej stronie zespołu został udostępniony teledysk do utworu „All Nightmare Long”[64].
Broken, Beat & Scarred
[edytuj | edytuj kod]27 marca 2009 na oficjalnej stronie zespołu, na kilka dni przed premierą singla, udostępniony został teledysk do utworu „Broken, Beat & Scarred”. Jego reżyserem jest Wayne Isham, który współpracował z Metalliką już wcześniej, przy okazji kręcenia teledysków do „No Leaf Clover” czy „Sad but True”. Muzyka nie pochodzi z wersji studyjnej, a jest zapisem z koncertu z Kalifornii z grudnia 2008 (zapis wideo również pochodzi z tego koncertu)[65].
Recenzje
[edytuj | edytuj kod]4 czerwca 2008, w Londynie, miało miejsce zaprezentowanie kilku utworów z nowego albumu krytykom muzycznym m.in. z magazynów Rolling Stone i Metal Hammer[66][67]. Recenzje utworów zostały zamieszczone w Internecie, ale zarząd Metalliki, QPrime Management, poprosił o ich usunięcie, co częściowo zostało dokonane[68].
Ogólne opinie o albumie i utworach są następujące:
- Kerrang!: „Z radością możemy zakomunikować, że ta płyta RZĄDZI!”
- Metal Hammer: „Te utwory zabrzmią wspaniale na żywo.”
- Rock Sound: „Jest mnóstwo solówek Kirka Hammetta i przystępne brzmienie perkusji. Wokal Jamesa [Hetfielda] jest również na dobrym poziomie. Piosenki zawierają wiele wątków i to właśnie przywodzi na myśl klasyczne dokonania zespołu.”
- The Quietus: „Ten album może być dobry, ale może być też przeciętny.”
- Rolling Stone: „Zespół powraca do thrash metalu na nowej płycie z Rickiem Rubinem.”
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Opracowano na podstawie materiału źródłowego[69].
Nr | Tytuł utworu | Długość |
---|---|---|
1. | „That Was Just Your Life” | 7:08 |
2. | „The End of the Line” | 7:52 |
3. | „Broken, Beat & Scarred” | 6:25 |
4. | „The Day That Never Comes” | 7:56 |
5. | „All Nightmare Long” | 7:58 |
6. | „Cyanide” | 6:39 |
7. | „The Unforgiven III” | 7:46 |
8. | „The Judas Kiss” | 8:00 |
9. | „Suicide & Redemption” | 9:59 |
10. | „My Apocalypse” | 5:00 |
1:14:43 |
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]Opracowano na podstawie materiału źródłowego[69].
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
| Produkcja[edytuj | edytuj kod]
|
Listy sprzedaży
[edytuj | edytuj kod]Lista | Kraj | Pozycja | Status |
---|---|---|---|
Ö3 Austria Top 40 | Austria | 1[70] | |
ARIA Charts | Australia | 1[71] | 2x platynowa płyta[72] |
Billboard Canadian Albums | Kanada | 1[73] | 4x platynowa płyta[74] |
Suomen virallinen lista | Finlandia | 1[75] | 2x platynowa płyta[76] |
MegaCharts | Holandia | 1[77] | |
Oricon | Japonia | 3[78] | |
Recorded Music NZ | Nowa Zelandia | 1[79] | |
VG-Lista | Norwegia | 1[80] | |
OLiS | Polska | 1[81] | diamentowa płyta[82] |
Sverigetopplistan | Szwecja | 1[83] | 2x platynowa płyta[84] |
Schweizer Hitparade | Szwajcaria | 1[85] | |
Billboard 200 | Stany Zjednoczone | 1[73] | 2x platynowa płyta[86] |
UK Albums Chart | Wielka Brytania | 1[87] | platynowa płyta[88] |
FIMI | Włochy | 1[89] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Metallica – Death Magnetic. Discogs. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Metallica – Death Magnetic. Album of the Year. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Metacritic: Death Magnetic by Metallica. Metacritic. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Aaron Burgess: Metallica: Death Magnetic. The A.V. Club. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Death Magnetic – Metallica. AllMusic. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ METALLICA, Death Magnetic. Blabbermouth.net. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Christopher Alexander: Metallica Death Magnetic. Cokemachineglow. [dostęp 2025-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)]. (ang.).
- ↑ Alex Young: Album Review: Metallica – Death Magnetic. Consequence of Sound. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Chris Willman: Death Magnetic. Entertainment Weekly. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ John Aizlewood: CDs of the week: Metallica, Death Magnetic (Vertigo). Evening Standard. [dostęp 2025-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-12)]. (ang.).
- ↑ Jamie Thomson: Rock review: Metallica, Death Magnetic. The Guardian. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Alexander Cordas: Metallica – Death Magnetic. laut.de. [dostęp 2025-02-01]. (niem.).
- ↑ Ann Powers: Review: Metallica’s ‘Death Magnetic’. Los Angeles Times. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Jamil Ahmad: Metallica – Death Magnetic. musicOMH. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ NME: Metallica – Death Magnetic. NME. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Emma Johnston: Rock review: Metallica, Death Magnetic. The Guardian. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Cosmo Lee: Death Magnetic: Metallica. Pitchfork. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Adrien Begrand: Metallica: Death Magnetic. PopMatters. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Etan Rosenbloom: Metallica: Death Magnetic. prefixmag.com. [dostęp 2025-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-13)]. (ang.).
- ↑ Joel McIver: Death Magnetic | Metallica. Record Collector. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Brian Hiatt: Metallica: Death Magnetic. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-10)]. (ang.).
- ↑ Neil D. Walker: Metallica – Death Magnetic. The Skinny. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Dave de Sylvia: Metallica – Death Magnetic. Sputnikmusic. [dostęp 2025-02-01]. (ang.).
- ↑ Teraz Rock.
- ↑ a b Wszystko o nowym albumie, overkill.pl, 10 marca 2005.
- ↑ a b c Informacje o nowym albumie, overkill.pl, 18 lipca 2006.
- ↑ Fotki ze studia !!, overkill.pl, 16 grudnia 2005.
- ↑ Reign in Blood, Steve Huey, AllMusic.com, (ang.).
- ↑ Toxicity, Ed Rivadavia, AllMusic.com, (ang.).
- ↑ Informacje o nowym albumie, overkill.pl, 10 stycznia 2006.
- ↑ Lars dla BBC Radio, overkill.pl, 16 czerwca 2006.
- ↑ Plotki o nowym albumie i... nie tylko, overkill.pl, 7 grudnia 2006.
- ↑ Zaczyna się..., overkill.pl, 9 lutego 2007.
- ↑ Wywiad z Larsem, overkill.pl, 14 marca 2007.
- ↑ ...And Recording For All, overkill.pl, 15 marca 2007.
- ↑ a b Lars i James – wywiady w trasie, overkill.pl, 3 lipca 2007.
- ↑ Wywiady w Europie – Kirk, overkill.pl, 15 lipca 2007.
- ↑ 'Album ukaże się wtedy, gdy będzie gotowy', overkill.pl, 24 stycznia 2008.
- ↑ Lars dla The Bruce Dickinson Friday Rock Show w radiu BBC, overkill.pl, 10 marca 2008.
- ↑ Lars dla Rolling Stone, overkill.pl, 23 kwietnia 2008.
- ↑ Mission: Metallica wystartowała!!!, overkill.pl, 12 maja 2008.
- ↑ Lars dla Spin.com, overkill.pl, 19 maja 2008.
- ↑ No More. metallica.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-15)]., metallica.com, 14 czerwca 2008, (ang.).
- ↑ Okładka Death Magnetic, overkill.pl, 17 lipca 2008.
- ↑ The Last Piece of the Puzzle. metallica.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)]., metallica.com, 1 sierpnia 2008.
- ↑ Death Magnetic – DONE, metallica.com, 10 sierpnia 2008.
- ↑ W telegraficznym skrócie 3/2006, overkill.pl, 3 lutego 2006.
- ↑ Lars dla MetClubowiczów, overkill.pl, 6 marca 2006.
- ↑ Na podstawie filmu dokumentalnego z 2004 roku, Some Kind of Monster.
- ↑ James i Kerry King o nowym albumie, overkill.pl, 28 kwietnia 2006.
- ↑ New song!!!, overkill.pl, 7 czerwca 2006.
- ↑ Escape From The Studio 2006 – Japonia & Korea, overkill.pl, 1 września 2006.
- ↑ Wywiad z Robertem, overkill.pl, 5 czerwca 2007.
- ↑ Lars o koncertach w Anglii, overkill.pl, 2 kwietnia 2008.
- ↑ Kirk dla Dream TV, overkill.pl, 4 sierpnia 2008.
- ↑ Mastering Media Blog [online], mastering-media.blogspot.com [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ Music | New Music News, Reviews, Pictures, and Videos [online], www.rollingstone.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-04] .
- ↑ Metallica album sounds better on Guitar Hero videogame | Music | The Guardian [online], www.guardian.co.uk [dostęp 2017-11-22] (ang.).
- ↑ Re-Mix or Remaster Death Magnetic! Petition [online], www.gopetition.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
- ↑ YouTube [online], pl.youtube.com [dostęp 2017-11-22] (pol.).
- ↑ Lars odpowiada na krytykę brzmienia „Death Magnetic” | Death Magnetic.
- ↑ www.OVERKILL.pl – Oficjalna strona fan klubu zespołu Metallica – Newsy [online], overkill.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
- ↑ The Day Has Come, metallica.com, 1 sierpnia 2008.
- ↑ All Nightmare Long... The Video Premiere, metallica.com, 7 grudnia 2008.
- ↑ Broken, Beat and Scarred – Video Premiere, metallica.com, 27 marca 2009.
- ↑ Pierwsze recenzje nowego albumu, overkill.pl, 5 czerwca 2008.
- ↑ Kolejne recenzje nowego albumu, overkill.pl, 13 czerwca 2008.
- ↑ Okładkę i nowy utwór poznamy już niebawem???, overkill.pl, 10 czerwca 2008.
- ↑ a b Encyclopaedia Metallum – Metallica – Death Magnetic. www.metal-archives.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ Metallica Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-11-30]. (niem.).
- ↑ Metallica Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2008 Albums. www.aria.com.au. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ a b Metallica Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-15)]. (ang.).
- ↑ Music Canada: Metallica. musiccanada.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ Metallica Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ IFPI FI: Metallica. www.ifpi.fi. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-14)]. (fiń.).
- ↑ Metallica Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2016-11-30]. (niderl.).
- ↑ Oricon: Metallica. www.oricon.co.jp. [dostęp 2016-11-30]. (jap.).
- ↑ Metallica New Zealand Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ Metallica Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 02.03.2009 – 08.03.2009. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-30]. (pol.).
- ↑ Diamentowe płyty CD przyznane w 2016 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-17] .
- ↑ Metallica Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ IFPI SE Guld & Platina 2008. www.ifpi.se. [dostęp 2016-11-30]. (szw.).
- ↑ Metallica Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2016-11-30]. (niem.).
- ↑ RIAA: Metallica. www.riaa.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ Metallica UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ BPI: Metallica. www.bpi.co.uk. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
- ↑ Metallica Italian Albums Chart. italiancharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).