Defektoskopia rentgenowska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Defektoskopia rentgenowska – defektoskopia polegająca na prześwietlaniu przedmiotu odpowiednim promieniowaniem przenikliwym oraz rejestrowaniu obrazu przy pomocy klisz, rejestracji licznikowej albo wizualizacji na ekranach, w postaci tzw. rentgenogramu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).