Denis Shapovalov – Wikipedia, wolna encyklopedia

Denis Shapovalov
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1999
Tel Awiw-Jafa

Wzrost

185 cm

Gra

leworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2017

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Matt Daly

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

10 (21 września 2020)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

3R (2023)

Wimbledon

SF (2021)

US Open

QF (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

44 (24 lutego 2020)

Australian Open

2R (2021)

Roland Garros

1R (2020)

US Open

QF (2020)

Denis Shapovalov (ros. Денис Викторович Шаповалов heb. דניס שפובלוב ur. 15 kwietnia 1999 w Tel Awiwie) – kanadyjski tenisista pochodzenia rosyjsko-żydowskiego, reprezentant w Pucharze Davisa.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

20 lipca 2023 roku zaręczył się ze szwedzką tenisistką Mirjam Björklund[1].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W gronie juniorów wygrał Wimbledon 2016 w grze pojedynczej chłopców, pokonując w finale Alexa de Minaura. Na tym samym turnieju został finalistą gry podwójnej chłopców, partnerując Félixowi Auger-Aliassime. Startując z tym samym tenisistą, Shapovalov przegrał również finał US Open 2015 w deblu chłopców. Najwyżej w rankingu juniorów był w lipcu 2016, na pozycji nr 2.

Zawodowym tenisistą Shapovalov został w 2017 roku. Po raz pierwszy w drabince głównej zawodów Wielkiego Szlema zagrał na Wimbledonie 2017, otrzymując od organizatorów dziką kartę. Odpadł z rywalizacji w 1. rundzie po porażce z Jerzym Janowiczem. W cyklu ATP Challenger Tour Kanadyjczyk odniósł dwa triumfy.

W 2018 osiągnął półfinał turnieju rangi ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, wygrywając m.in. z Milosem Raonicem. W tym samym roku dotarł do półfinału w Tokio, pokonując po drodze Stana Wawrinkę.

W sezonie 2019 Kanadyjczyk odniósł pierwszy triumf w cyklu ATP Tour, w październiku w Sztokholmie. Shapovalov zakończył zawody bez straty seta, a w finale pokonał Filipa Krajinovicia. Na początku listopada został finalistą ATP Tour Masters 1000 w Paryżu, eliminując m.in. Alexandra Zvereva i Gaëla Monfilsa. Finał Kanadyjczyk przegrał z Novakiem Đokoviciem. W czerwcu Shapovalov osiągnął finał debla w Stuttgarcie, partnerując Rohanowi Bopannie.

W 2020 roku podczas US Open osiągnął pierwszy ćwierćfinał w zawodach Wielkiego Szlema zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej. W tym samym sezonie awansował też do półfinałów w Rzymie i w Petersburgu.

W sezonie 2021 Shapovalov przegrał w finale zawodów w Genewie z Casperem Ruudem 6:7(6), 4:6. W listopadzie osiągnął finał turnieju w Sztokholmie, w którym uległ 4:6, 6:2, 4:6 Tommy’emu Paulowi.

W 2022 roku Kanadyjczyk uzyskał awans do meczu o tytuł podczas rozgrywek deblowych w Dosze. Razem z Rohanem Bopanną przegrali wówczas 6:7(1), 1:6 z deblem Wesley KoolhofNeal Skupski. W tym samym sezonie osiągnął dwa finały turniejów singlowych: w Seulu, gdzie przegrał z Yoshihito Nishioką 4:6, 6:7(5) oraz w Wiedniu, w którym uległ Daniiłowi Miedwiediewowi 6:4, 3:6, 2:6.

W 2016 zadebiutował w reprezentacji Kanady w Pucharze Davisa. W 2022 roku zwyciężył razem z drużyną w turnieju ATP Cup.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 10. miejscu (21 września 2020), a w klasyfikacji gry podwójnej na 44. pozycji (24 lutego 2020).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 20 października 2019 Sztokholm Twarda (hala) Serbia Filip Krajinović 6:4, 6:4
Finalista 1. 3 listopada 2019 Paryż Twarda (hala) Serbia Novak Đoković 3:6, 4:6
Finalista 2. 22 maja 2021 Genewa Ceglana Norwegia Casper Ruud 6:7(6), 4:6
Finalista 3. 13 listopada 2021 Sztokholm Twarda (hala) Stany Zjednoczone Tommy Paul 4:6, 6:2, 4:6
Finalista 4. 2 października 2022 Seul Twarda Japonia Yoshihito Nishioka 4:6, 6:7(5)
Finalista 5. 30 października 2022 Wiedeń Twarda (hala) Daniił Miedwiediew 6:4, 3:6, 2:6

Gra podwójna (0–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 16 czerwca 2019 Stuttgart Trawiasta Indie Rohan Bopanna Australia John Peers
Brazylia Bruno Soares
5:7, 3:6
Finalista 2. 18 lutego 2022 Doha Twarda Indie Rohan Bopanna Holandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
6:7(4), 1:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 2016 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Alex de Minaur 4:6, 6:1, 6:3

Gra podwójna (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 2015 US Open, Nowy Jork Twarda Kanada Félix Auger-Aliassime Stany Zjednoczone Brandon Holt
Stany Zjednoczone Riley Smith
7:5, 7:6(3)
Finalista 1. 2016 Wimbledon, Londyn Trawiasta Kanada Félix Auger-Aliassime Estonia Kenneth Raisma
Grecja Stefanos Tsitsipas
6:4, 4:6, 2:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. WTA Staff: Bjorklund, ATP pro Shapovalov announce engagement. Women’s Tennis Association, 2023-07-20. [dostęp 2023-07-22]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]