French
DeutschCasper Ruud – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(52036646944).jpg) Casper Ruud (2022) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 grudnia 1998 |
| Wzrost | 183 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2015 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Christian Ruud, Pedro Clar |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 12 |
| Najwyżej w rankingu | 2 (12 września 2022) |
| Australian Open | 4R (2021) |
| Roland Garros | F (2022, 2023) |
| Wimbledon | 2R (2022–2024) |
| US Open | F (2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 133 (12 lipca 2021) |
| Australian Open | 2R (2021) |
| Roland Garros | 2R (2019) |
| Wimbledon | QF (2021) |
| US Open | 3R (2019) |
| Strona internetowa | |
Casper Ruud (ur. 22 grudnia 1998 w Oslo) – norweski tenisista, finalista French Open (2022 i 2023) oraz US Open (2022) w grze pojedynczej mężczyzn, reprezentant kraju w rozgrywkach Pucharu Davisa, olimpijczyk z Paryża (2024).
Jego ojcem jest Christian Ruud, zawodowy tenisista w latach 1991–2001[1].
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W gronie juniorów klasyfikowany był jako lider rankingu[2].
W 2015 roku osiągnął status profesjonalny. Od tego samego sezonu reprezentuje Norwegię w Pucharze Davisa.
Startując w turniejach singlowych w cyklu ATP Tour, osiągnął półfinał w lutym 2017 w Rio de Janeiro, stając się pierwszym Norwegiem od lipca 1999, który doszedł do najlepszej czwórki w zawodach tej rangi[1]. Pierwszy tytuł ATP Tour zdobył w połowie lutego 2020 w Buenos Aires, dzięki czemu został pierwszym tenisistą z Norwegii, który wygrał turniej o randze ATP[3].
W zawodach cyklu ATP Tour w grze pojedynczej wywalczył łącznie 12 tytułów z 24 rozegranych finałów.
Pod koniec lipca 2024 roku zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Paryżu, gdzie doszedł do ćwierćfinału, w którym nie sprostał Félixowi Augerowi-Aliassime.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 2. miejscu (12 września 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 133. pozycji (12 lipca 2021).
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | 2025 | Tytuły | Z–P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q3 | 2R | Q1 | 1R | 4R | A | 2R | 3R | 2R | 0 / 6 | 8 – 6 |
| French Open | A | A | Q2 | 2R | 3R | 3R | 3R | F | F | SF | 0 / 7 | 23 – 7 | |
| Wimbledon | A | A | A | Q1 | 1R | NH | 1R | 2R | 2R | 2R | 0 / 5 | 3 – 5 | |
| US Open | A | A | Q2 | 1R | 1R | 3R | 2R | F | 2R | 4R | 0 / 7 | 13 – 7 | |
| Bilans spotkań | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 2–3 | 2–3 | 4–3 | 6–4 | 13–3 | 9–4 | 10–4 | 1–1 | 0 / 25 | 47 – 25 |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 |
| French Open | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | A | A | A | 0 / 3 | 1 – 3 |
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | NH | QF | 2R | 2R | 1R | 0 / 5 | 5 – 4 |
| US Open | A | A | A | A | 3R | A | 1R | A | A | 1R | 0 / 3 | 2 – 3 |
| Bilans spotkań | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 3–3 | 0–2 | 4–4 | 1–1 | 1–0 | 0–2 | 0 / 13 | 9 – 12 |
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (12–12)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 kwietnia 2019 | Houston | Ceglana |  Cristian Garín | 6:7(4), 6:4, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 16 lutego 2020 | Buenos Aires | Ceglana |  Pedro Sousa | 6:1, 6:4 |
| Finalista | 2. | 1 marca 2020 | Santiago | Ceglana |  Thiago Seyboth Wild | 5:7, 6:4, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 22 maja 2021 | Genewa | Ceglana |  Denis Shapovalov | 7:6(6), 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 18 lipca 2021 | Båstad | Ceglana |  Federico Coria | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 25 lipca 2021 | Gstaad | Ceglana |  Hugo Gaston | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 31 lipca 2021 | Kitzbühel | Ceglana |  Pedro Martínez | 6:1, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 3 października 2021 | San Diego | Twarda |  Cameron Norrie | 6:0, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 13 lutego 2022 | Buenos Aires | Ceglana | Diego Schwartzman | 5:7, 6:2, 6:3 |
| Finalista | 3. | 3 kwietnia 2022 | Miami | Twarda | Carlos Alcaraz | 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 21 maja 2022 | Genewa | Ceglana | João Sousa | 7:6(3), 4:6, 7:6(1) |
| Finalista | 4. | 5 czerwca 2022 | French Open, Paryż | Ceglana | Rafael Nadal | 3:6, 3:6, 0:6 |
| Zwycięzca | 9. | 24 lipca 2022 | Gstaad | Ceglana |  Matteo Berrettini | 4:6, 7:6(4), 6:2 |
| Finalista | 5. | 11 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Carlos Alcaraz | 4:6, 6:2, 6:7(1), 3:6 |
| Finalista | 6. | 20 listopada 2022 | Turyn | Twarda (hala) |  Novak Đoković | 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 10. | 9 kwietnia 2023 | Estoril | Ceglana | Miomir Kecmanović | 6:2, 7:6(3) |
| Finalista | 7. | 11 czerwca 2023 | French Open, Paryż | Ceglana | Novak Đoković | 6:7(1), 3:6, 5:7 |
| Finalista | 8. | 23 lipca 2023 | Båstad | Ceglana |  Andriej Rublow | 6:7(3), 0:6 |
| Finalista | 9. | 24 lutego 2024 | Los Cabos | Twarda |  Jordan Thompson | 3:6, 6:7(4) |
| Finalista | 10. | 2 marca 2024 | Acapulco | Twarda | Alex de Minaur | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 11. | 14 kwietnia 2024 | Monte Carlo | Ceglana |  Stefanos Tsitsipas | 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 11. | 21 kwietnia 2024 | Barcelona | Ceglana | Stefanos Tsitsipas | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 12. | 25 maja 2024 | Genewa | Ceglana |  Tomáš Macháč | 7:5, 6:3 |
| Finalista | 12. | 9 lutego 2025 | Dallas | Twarda (hala) | Denis Shapovalov | 6:7(5), 3:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grupa Wirtualna Polska, ATP Rio de Janeiro: pierwszy półfinał 18-letniego Caspra Ruuda, Dominic Thiem wciąż bez strat – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 25 lutego 2017 [dostęp 2017-05-22] (pol.).
- ↑ ITF Tennis – JUNIORS – Player Profile – RUUD, Casper (NOR). ITF. [dostęp 2024-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-07)]. (ang.).
- ↑ AP, In Buenos Aires, Casper Ruud becomes first Norwegian to win ATP title, „tennis.com”, 16 lutego 2020 [dostęp 2020-04-30] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-05-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-05-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-05-22] (ang.).