Dennis Tueart – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dennis Tueart

Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1949 Newcastle upon Tyne
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1968–1974 Sunderland 178 (46) 1974–1978 Manchester City 140 (59) 1978–1979 New York Cosmos 47 (26) 1979–1983 Manchester City 84 (27) 1983 Stoke City 3 (0) 1983–1984 Burnley 15 (5) 1985–1986 Derry City ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1975–1977  Anglia 6 (2)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dennis Tueart (ur. 27 listopada 1949 w Newcastle) – piłkarz angielski występujący przede wszystkim w Sunderlandzie i Manchesterze City. Wystąpił także w sześciu meczach reprezentacji Anglii, dla której zdobył dwie bramki^[1].

W 1973 roku zagrał w wyjściowym składzie drugoligowego Sunderlandu w finale Pucharu Anglii na Wembley; The Black Cats pokonały wówczas faworyzowany Leeds United^[2]. W marcu 1974 roku Tueart podpisał kontrakt z Manchesterem City. W 1976 zdobył z tą drużyną Puchar Ligi, zdobywając w finale przeciwko Newcastle United bramkę^[3]. Dwa lata później dołączył do zespołu New York Cosmos, gdzie pozostał do 1980 roku. Po pobycie w Stanach Zjednoczonych powrócił do Manchesteru City, gdzie występował do 1983, kiedy to klub spadł z First Division^[3]. W latach osiemdziesiątych występował krótko w takich zespołach jak Stoke City, Burnley oraz Derry City^[4].

W późniejszym okresie Tueart był dyrektorem klubu z Manchesteru, gdzie angażował się także w pracę trenerską z Joe Roylem i Kevinem Keeganem. W lipcu 2007 roku, po przejęciu klubu przez tajskiego byłego premiera Thaksina Shinawatrę, Tueart ustąpił z funkcji dyrektora i tym samym zakończył 33-letni okres pobytu w klubie^[5].

Sunderland

• Puchar Anglii 1972/1973 zwycięzca

Manchester City

• Puchar Ligi 1975/1976 zwycięzca

New York Cosmos

• Soccer Bowl 1978: zwycięzca