Desiderio Scaglia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Desiderio Scaglia

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1567/1568 Brescia
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1639 Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika świętych Ambrożego i Karola przy Corso
Biskup Como
Okres sprawowania	1622–1626
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	dominikanie
Śluby zakonne	14 sierpnia 1584
Sakra biskupia	16 maja 1621
Kreacja kardynalska	11 stycznia 1621 Paweł V
Kościół tytularny	S. Clemente Ss. XII Apostoli S. Carlo al Corso
Multimedia w Wikimedia Commons

Desiderio Scaglia OP (ur. w 1567 albo 1568 w Brescii, zm. 23 sierpnia 1639 w Rzymie) – włoski kardynał.

Urodził się w 1567 albo 1568 roku w Brescii, jako syn Giovanniego Paola Scaglii i jego żony Marii, otrzymując na chrzcie imię Giovanni Battista^[1]. W młodości wstąpił do zakonu dominikanów, a 14 sierpnia 1584 roku złożył profesję wieczystą^[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został wykładowcą teologii w kilku miastach Lombardii, został też skierowany do pracy w inkwizycji^[1]. 11 stycznia 1621 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Clemente^[2]. 17 marca został wybrany biskupem Melfi, a 16 maja przyjął sakrę^[2]. Rok później został przeniesiony do diecezji Como^[2]. Około 1626 roku zrezygnował z biskupstwa, a w latach 1632–1633 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów^[1]. Zmarł 23 sierpnia 1639 roku w Rzymie^[1].