Diana Wiszniowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diana Wiszniowa
Диана Викторовна Вишнёва
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1976 ; Leningrad
Zawód, zajęcie	baletnica
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Diana Wiktorowna Wiszniowa (ros. Диана Викторовна Вишнёва, ur. 13 lipca 1976 w Leningradzie) – rosyjska baletnica, primabalerina w Teatrze Maryjskim w Rosji i American Ballet Theatre w Stanach Zjednoczonych.

Naukę tańca rozpoczęła w wieku sześciu lat w studiu choreograficznym w Pałacu Pionierów^[1].

Następnie została przyjęta do Akademii Baletu im. Agrypiny Waganowej^[2]. Jej pierwszym nauczycielem była L. W. Bielskaja, a podczas ostatnich lat nauki L. W. Kowaljowa. Szkołę ukończyła z najlepszym wynikiem w historii uczelni. Po zdobyciu dyplomu w roku 1995, dołączyła do zespołu w Teatrze Maryjskim^[2]. Rok później została tam primabaleriną^[3]. Od 2003 związana również z nowojorskim American Ballet Theatre^[3].

Odtwarzane role (wybór)

Występowała na deskach następujących teatrów: La Scali, Grand Opera, Royal Opera House, Metropolitan Opera, American Ballet Theatre, Paris Opera Ballet, Covent Garden i Teatru Bolszoj.

Repertuar Wiszniowej obejmuje m.in. role klasyczne w takich inscenizacjach jak: Don Kichot (jako Kitri), Romeo i Julia (Julia), La Bayadère (Nikiya), Śpiąca królewna (Aurora), Jezioro łabędzie (Odetta-Odylia) i Giselle (Giselle)^[2]. Występowała także w dziełach współczesnych choreografów^[2].

Występowała również podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w Soczi.

Nagrody i wyróżnienia

Otrzymała wiele nagród, tytułów i odznaczeń, m.in.:

1994 – Grand Prix i Złoty Medal na międzynarodowym konkursie baletowym w Lozannie
2002 – Dancer of the Year („Najlepsza Tancerka Europy”)^[2] – nagroda przyznana przez magazyn „Dance Europe”.

W 2007 otrzymała z rąk prezydenta Federacji Rosyjskiej tytuł Ludowej Artystki Federacji Rosyjskiej^[2]. Rok później Wiszniowa dołączyła do Honorowego Zarządu organizacji Russian Children's Welfare Society (RCWS)^[4].

Inspiracje dla filmu

Niektóre wydarzenia z życia i kariery baletowej Diany Wiszniowej zostały przedstawione w filmie Czarny łabędź, jako sceny z życia głównej bohaterki – baleriny Niny Sayers. Wymieniana jest np. scena, w której Nina wychodzi na scenę ociekając krwią i tańczy mimo poważnego zranienia się za kulisami ostrym przedmiotem. Taka sytuacja miała miejsce w Metropolitan Opera podczas spektaklu Romeo i Julia z główną partią Wiszniowej^[5].

Diana Wiszniowa dostała propozycję zagrania roli Niny Sayers w filmie, jednak zrezygnowała ze względu na inne zobowiązania^[5]^[6]^[7].

Przypisy

↑ Ewa J: Diana Vishneva. [w:] Strona Balet.pl, prowadzona przez miłośników tańca [on-line]. www.balet.pl, luty 2010. [dostęp 2011-10-25]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Teatr Mariński: Diana Vishneva. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).
↑ ^a ^b Amercian Ballet Theatre: Diana Vishneva. [dostęp 2011-11-01]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2017-10-14)]. (ang.).
↑ Board of Directors. [w:] Russian Children’s Welfare Society [on-line]. rcws.org, 2007. [dostęp 2011-10-25]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2011-07-27)]. (ang.).
↑ ^a ^b Дмитрий Губин. Диана Вишнёва. Черно-белый лебедь. „Огонёк”, 20 июнь 2011. (ros.).
↑ Татьяна Максимовa. Диана Вишнева: „Черный лебедь” - хороший триллер. Главное - помнить, что он не про балет!. „Комсомольска правда”, 02 ноября 2011.
↑ Федор Дубшан. Диана Вишнёва: Ты сама это выбрала, ты так хочешь жить. „Вечерний Петербург”, 28 июня 2011.

Bibliografia

Gubin Dymitrij. Jedną nogą w awangardzie. „Forum”. 38 (2404), s. 40–43, 2011-09-19. Warszawa: „Polityka” Spółdzielnia Pracy. – Przedruk z Ogoniok, 2011-06-20

Linki zewnętrzne

The Ballerina Gallery, Diana Vishneva, b. 1976, Mariinsky Ballet. www.ballerinagallery.com. [dostęp 2011-10-25]. (ang.).
Mariinsky theatre – Kirov ballet; Prima ballerina Diana Vishneva. [w:] Oficjalna strona Diany Wiszniowej [on-line]. www.vishneva.ru/eng. [dostęp 2011-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]. (ang.).
Roslyn Sulcas. Prima Ballerina With Supple Grace and a Will of Steel. „The New York Times”, 2007-06-14. (ang.).

[www.balet_forum-1] Ewa J: Diana Vishneva. [w:] Strona Balet.pl, prowadzona przez miłośników tańca [on-line]. www.balet.pl, luty 2010. [dostęp 2011-10-25]. (pol.).

[cv-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Teatr Mariński: Diana Vishneva. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).

[abt-3] Amercian Ballet Theatre: Diana Vishneva. [dostęp 2011-11-01]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2017-10-14)]. (ang.).

[www.rcws.org-4] Board of Directors. [w:] Russian Children’s Welfare Society [on-line]. rcws.org, 2007. [dostęp 2011-10-25]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2011-07-27)]. (ang.).

[Gubin-5] Дмитрий Губин. Диана Вишнёва. Черно-белый лебедь. „Огонёк”, 20 июнь 2011. (ros.).

[KomsomolskajaPrawda-6] Татьяна Максимовa. Диана Вишнева: „Черный лебедь” - хороший триллер. Главное - помнить, что он не про балет!. „Комсомольска правда”, 02 ноября 2011.

[WiecziernyjPietersburg-7] Федор Дубшан. Диана Вишнёва: Ты сама это выбрала, ты так хочешь жить. „Вечерний Петербург”, 28 июня 2011.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]