Diane Konihowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diane Konihowski
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1951
Vancouver

Wzrost

179 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska panamerykańskie
złoto Meksyk 1975 pięciobój
złoto San Juan 1979 pięciobój
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Edmonton 1978 lekkoatletyka
(pięciobój)
Uniwersjada
brąz Moskwa 1973 pięciobój

Diane Helen Konihowski, z domu Jones (ur. 7 marca 1951 w Vancouver[1]) – kanadyjska lekkoatletka, wieloboistka, mistrzyni igrzysk panamerykańskich i igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotna olimpijka.

Zajęła 10. miejsce w pięcioboju na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium również zajęła 10. miejsce w pięcioboju[1]. Zdobyła brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie, przegrywając tylko z zawodniczkami radzieckimi Nadieżdą Tkaczenko i Tatjaną Worochobko[3]. Zajęła 6. miejsce w pięcioboju, 8. miejsce w pchnięciu kulą oraz odpadła w kwalifikacjach skoku w dal na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch[2].

Zwyciężyła w pięcioboju oraz zajęła 6. miejsce w skoku w dal na igrzyskach panamerykańskich w 1975 w Meksyku[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajęła 6. miejsce w pięcioboju i 11. miejsce w skoku w dal[1].

Zwyciężyła w pięcioboju, zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów przez płotki oraz 10. miejsce w skoku w dal na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[2]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1979 w San Juan ponownie zdobyła złoty medal w pięcioboju, a także zajęła 4. miejsce w skoku w dal[5]. Nie wzięła udziału w igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie z powodu bojkotu tych igrzysk przez Kanadę. Zwyciężyła w pięcioboju w alternatywnych zawodach Liberty Bell Classic[6].

Była mistrzynią Kanady w pięcioboju w latach 1973–1978, w siedmioboju w 1981, w biegu na 100 metrów przez płotki w 1977, w skoku w dal w latach 1976–1978 oraz w pchnięciu kulą w 1973, 1977 i 1980[7]. Zwyciężyła również w pięcioboju w mistrzostwach Polski w 1974, które były rozgrywane w obsadzie międzynarodowej[8].

Poprawiała rekord Kanady w skoku w dal wynikiem 6,49 m uzyskanym 10 lipca 1976 w Saskatoon, a także czterokrotnie w pięcioboju do wyniku 4768 pkt uzyskanego 6 sierpnia 1978 w Edmonton[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Diane Jones [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  2. a b c Diane Konihowski [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  3. World Students Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  4. VII Pan American Game, Mexico City 1975 Women, Field [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  5. VIII Pan American Game, San Juan 1979 Women, Field [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  6. Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  7. Canadian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-14] (ang.).
  8. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 256. ISBN 978-83-934369-0-3.
  9. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 294 i 342. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).