French
DeutschDienis Puszylin – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Dienis Puszylin (2022) | |
| Pełne imię i nazwisko | Dienis Władimirowicz Puszylin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 maja 1981 |
| Przewodniczący Donieckiej Republiki Ludowej | |
| Okres | od 7 września 2018 |
| Poprzednik | |
| Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Donieckiej Republiki Ludowej | |
| Okres | od 15 maja 2014 |
| Poprzednik | nowa funkcja |
| Następca | |
| Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Donieckiej Republiki Ludowej | |
| Okres | od 4 września 2015 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Pełniący obowiązki premiera Donieckiej Republiki Ludowej | |
| Okres | od 7 września 2018 |
| Poprzednik | Dmitrij Trapieznikow (p.o.) |
| Następca | Aleksandr Ananczenko (p.o.) |
 | |
| Odznaczenia | |
 | |
Dienis Władimirowicz Puszylin, ros. Денис Владимирович Пушилин, ukr. Денис Володимирович Пушилін (ur. 9 maja 1981 w Makijiwce) – doniecki polityk i separatysta, przewodniczący parlamentu nieuznawanej na arenie międzynarodowej Donieckiej Republiki Ludowej w 2014 i ponownie od 2015 do 2018[1], od 7 września do 18 października 2018 p.o. premiera, od 20 listopada 2018 „głowa państwa”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Według mediów ma wykształcenie średnie, skończył liceum w Makijiwce. W latach 1999–2000 odbył służbę wojskową. Następnie rozpoczął studia ekonomiczne w Donbaskiej Narodowej Akademii Budownictwa i Architektury; we własnym biogramie dostarczonym komisji wyborczej podał, że je ukończył[2][3]. Od 2002 do 2011 pracował w firmie handlowej „Sołodke Żyttia”[4]. Od 2011 do 2013 zatrudniony w MMM-2011, reaktywowanej piramidzie finansowej założonej przez Siergieja Mawrodiego. W firmie doszedł do stanowiska kierowniczego[5]. Następnie pozostawał bezrobotny. W 2013 wystartował w wyborach do parlamentu z listy „Mamy jeden cel” w okręgu kijowskim[6] i zdobył 0,08% głosów.
W 2014 zaangażował się w działalność ruchów separatystycznych w Donbasie, m.in. jako przywódca wieców przeciwko władzom w Kijowie. Został rzecznikiem rebeliantów i zastępcą ludowego gubernatora Donbasu Pawła Gubariewa, a po jego aresztowaniu 5 kwietnia faktycznym następcą[4]. 29 kwietnia objęty sankcją zakazu wjazdu na teren Unii Europejskiej[4] (później także na teren innych krajów europejskich oraz Stanów Zjednoczonych i Kanady). 15 maja 2014 został przewodniczącym Rady Najwyższej Donieckiej Republiki Ludowej i tym samym formalnie głową państwa[2]. W czerwcu przeprowadzono na niego dwa nieudane zamachy bombowe: pierwszy z 7 czerwca przeżył (jednak zginął w nim jego asystent[7]), w drugim z 12 czerwca przypadku bomba montowana pod jego samochodem zabiła zamachowców[potrzebny przypis]. 18 lipca podczas trwającego od czerwca pobytu w Moskwie zrezygnował z funkcji szefa parlamentu[8].
Został później koordynatorem Ludowego Frontu Noworosji. Jesienią 2014 wystartował w kolejnych wyborach z ramienia partii Republika Doniecka, 14 listopada został wiceprzewodniczącym parlamentu. Został przedstawicielem Rady Najwyższej w negocjacjach pokojowych w Mińsku[potrzebny przypis]. 4 września 2015 tymczasowo objął fotel szefa parlamentu po odwołaniu pod przymusem aresztowanego Andrieja Purgina[9]. 11 września został pełnoprawnym przewodniczącym. 7 września 2018 po śmierci Aleksandra Zacharczenki i unieważnieniu objęcia władzy przez Dmitrija Trapieznikowa został pełniącym obowiązki głowy państwa. Miał je sprawować do wyborów 11 listopada[10]. 14 września zakończył pełnienie funkcji szefa parlamentu[11]. 18 października jako swojego następcę na fotelu premiera wyznaczył Aleksandra Ananczenkę[12].
20 grudnia 2022 roku otrzymał rosyjski Order „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy[13].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty z Jeleną, ma dwoje dzieci.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ukraine. rulers.org. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
- ↑ a b Newly formed Donetsk Republic elects parliament speaker. tass.ru, 15 maja 2014. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
- ↑ Biogram. Centralna Komisja Wyborcza Ukrainy. [dostęp 2018-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-15)]. (ukr.).
- ↑ a b c Пушилин Денис Владимирович. facenews.ua, 29 maja 2018. [dostęp 2018-09-01]. (ros.).
- ↑ Новый лидер донецких сепаратистов оказался функционером МММ. zn.ua. [dostęp 2018-09-01]. (ukr.).
- ↑ Unknown takes separatist spotlight in Ukraine. dw.com, 20 kwietnia 2014. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
- ↑ В Донецке совершено покушение на председателя „Верховного совета ДНР” Пушилина, его помощник убит (обновлено). rbc.ua, 7 czerwca 2014. [dostęp 2018-09-01]. (ukr.).
- ↑ Спикер парламента «ДНР» Пушилин ушел в отставку. tvrain.ru, 18 lipca 2014. [dostęp 2018-09-01]. (ros.).
- ↑ Obalono przewodniczącego „parlamentu” Donieckiej Republiki Ludowej. Telewizja Republika, 6 września 2015. [dostęp 2017-09-01].
- ↑ Парламент ДНР сменил исполняющего обязанности главы республики. meduza.io, 7 września 2018. [dostęp 2018-09-07]. (ros.).
- ↑ Денис Пушилин сложил депутатские полномочия. dnrsovet.su, 14 września 2018. [dostęp 2018-10-06]. (ros.).
- ↑ Pushilin appoints Ananchenko acting DPR prime minister. dan-news.info, 18 października 2018. [dostęp 2018-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-22)]. (ang.).
- ↑ Награждённые государственными наградами Российской Федерации. kremlin.ru, 20 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-21]. (ros.).
