Ding Liren – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ding Liren
Ilustracja
Ding Liren (2024)
Data i miejsce urodzenia

24 października 1992
Wenzhou

Obywatelstwo

Chiny

Tytuł szachowy

arcymistrz (2009)[1]

Ranking FIDE

2728 (12/2024)[1]
2816 (maks.)[1]

Ranking krajowy FIDE

2[1]

FIDE Top 100

22[1]

Ding Liren (chiń. 丁立人; ur. 24 października 1992 w Wenzhou) – chiński szachista, arcymistrz od 2009 roku[1]. W latach 2023-2024 mistrz świata w szachach klasycznych.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie reprezentował Chiny na mistrzostwach świata juniorów w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając trzy medale: dwa srebrne (Heraklion 2002 – MŚ do 10 lat, Heraklion 2004 – MŚ do 12 lat) oraz brązowy (Ateny 2012 – MŚ do 20 lat).

W 2009 odniósł duży sukces, zdobywając tytuł indywidualnego mistrza kraju[2]. W turnieju tym wypełnił trzecią normę arcymistrzowską (dwie pierwsze uzyskał w zakończonych dwa dni wcześniej mistrzostwach Azji), zatem zdobycie tytułu arcymistrza zajęło mu niecały miesiąc[3]. Należy przy tym zwrócić uwagę, iż w momencie otrzymania tytułu arcymistrza był zawodnikiem nieutytułowanym, co zdarza się bardzo rzadko. W 2011 zdobył drugi w karierze tytuł mistrza Chin[4], a w 2012 – trzeci[5]. W 2014 podzielił I m. (wspólnie z Bu Xiangzhim) w Danzhou[6]. W 2015 podzielił II m. (za Magnusem Carlsenem, wspólnie z Maximem Vachier-Lagrave’em, Wesleyem So i Aniszem Girim) w turnieju Tata Steel w Wijk aan Zee[7].

Wielokrotnie reprezentował Chiny w turniejach drużynowych, m.in.:

  • dwukrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2012, 2014); dwukrotny medalista: wspólnie z drużyną – złoty (2014) oraz indywidualnie – brązowy (2014 – na II szachownicy)[8],
  • dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2011, 2013); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie srebrny (2011, 2013) oraz indywidualnie – brązowy (2013 – na II szachownicy)[9],
  • dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach Azji (w latach 2012, 2014); czterokrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie złoty (2012, 2014) oraz indywidualnie – złoty (2014 – na I szachownicy) i srebrny (2012 – na IV szachownicy)[10].

We wrześniu 2018 po raz pierwszy przekroczył próg rankingowy 2800 punktów, posiadał ich wówczas 2804. Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął w listopadzie 2018, z wynikiem 2816 punktów zajmował wówczas 4. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród chińskich szachistów[11].

W 2023 zwyciężył w meczu o mistrzostwo świata w szachach klasycznych z Janem Niepomniaszczim[12]. Rok później, broniąc tytułu, uległ Dommaraju Gukeshowi 7,5–6,5 i utracił tytuł mistrza świata[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]