Dolnośląska Droga św. Jakuba – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dolnośląska Droga św. Jakuba

Muszla pielgrzymia św. Jakuba w Jakubowie.
Dane szlaku
Państwo	Polska
Początek	Głogów
Koniec	Zgorzelec-Görlitz
Długość	ok. 160 km
Typ	szlak pieszy

Zobacz multimedia związane z tematem: Dolnośląska Droga św. Jakuba

Dolnośląska Droga św. Jakuba jest pierwszym odtworzonym w Polsce fragmentem drogi św. Jakuba – europejskiej sieci szlaków pielgrzymich prowadzących do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Odcinek o długości ok. 160 km został otwarty 24 lipca 2005. Prowadzi on z kolegiaty w Głogowie, przez sanktuarium św. Jakuba Apostoła w Jakubowie do granicy polsko-niemieckiej w Zgorzelcu-Görlitz, gdzie przez Most Staromiejski^[1] łączy się z Ekumeniczną Drogą Pątniczą (Ökumenischer Pilgerweg)^[2] przez Saksonię i Turyngię.

Jakubów przez długie wieki był regionalnym ośrodkiem kultu Apostoła, o czym świadczą liczne elementy wystroju świątyni. Według niepotwierdzonej tradycji miejscowy kościół św. Jakuba został założony w czasach Mieszka I w roku 991.

Początek tego odcinka łączy się obecnie z kolejnym odtworzonym etapem Drogi w Polsce – Wielkopolską Drogą św. Jakuba.

Szlak jest także odtworzeniem trasy historycznego traktu handlowego północ-południe: z Wielkopolski przez Łużyce do Czech.

 Zobacz więcej w artykule Droga św. Jakuba, w sekcji Historyczny trakt Czechy-Polska.

Miejscowości na drodze św. Jakuba:

• Wielkopolska Droga św. Jakuba
• Małopolska Droga św. Jakuba

• Mapa szlaku online
• Strona Dolnośląskiej Drogi św. Jakuba. camino.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-14)].
• Strona Ekumenicznej Drogi Pątniczej (niem.)