Dominik Ludwiczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dominik Ludwiczak

Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1939 Mirosławki
Data i miejsce śmierci	16 listopada 2015 Poznań
Prezes Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
Okres	od 11 września 1989 do 26 listopada 1989
Przynależność polityczna	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Roman Malinowski
Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Dominik Ludwiczak (ur. 18 lipca 1939 w Mirosławkach, zm. 16 listopada 2015 w Poznaniu^[1]) – polski działacz polskiego ruchu ludowego, prezes Naczelnego Komitetu ZSL od 11 września do 26 listopada 1989 (do rozwiązania partii), poseł na Sejm PRL IX kadencji w latach 1985–1989.

Urodził się w rodzinie chłopskiej, będąc synem Antoniego i Zofii^[1]. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową, a następnie uczył się zaocznie w Technikum Rolniczym, uzyskując wykształcenie średnie. Jako rolnik indywidualny prowadził gospodarstwo ze specjalizacją trzody chlewnej w Trzebawiu. Od 1955 do 1960 należał do Związku Młodzieży Wiejskiej, gdzie był prezesem koła. W 1971 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1974 zasiadał w Wojewódzkim Komitecie tej partii w Poznaniu. W latach 1976–1982 pełnił funkcję prezesa koła ZSL w Trzebawiu. Od 1977 był także prezesem Miejsko-Gminnego Komitetu partii w Stęszewie. W listopadzie 1980 zasiadł w prezydium WK, a w następnym miesiącu w Naczelnym Komitecie ZSL. Od 1980 do 1981 był także członkiem „Solidarności” Rolników Indywidualnych. W latach 1983–1987 zasiadał w Radzie Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego, był też członkiem jego Rady Wojewódzkiej. Zasiadał też w Radzie Społecznej przy „Zielonym Sztandarze”. W 1985 został posłem na Sejm PRL z okręgu Poznań Grunwald, zasiadał w Komisji Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej, a także w Komisji Nadzwyczajnej rozpatrzenia projektu Ordynacji Wyborczej do Sejmu oraz Ordynacji Wyborczej do Senatu. Nie uzyskał reelekcji, kandydując z listy krajowej. Od września do listopada 1989 pełnił funkcję prezesa ZSL, po czym przekształciło się ono w Polskie Stronnictwo Ludowe „Odrodzenie” (był jego członkiem), które w maju 1990 współtworzyło PSL. Dominik Ludwiczak od 1992 do 2004 był członkiem Rady Naczelnej PSL, w tym w latach 1992–1996 i 1997–2000 jej wiceprzewodniczącym. W 1995 został przewodniczącym Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska w Poznaniu. Od 1998 do 2002 był wiceszefem klubu radnych PSL w sejmiku województwa wielkopolskiego, a od 2001 także wiceprzewodniczącym sejmiku (w 2002 nie kandydował ponownie w wyborach). W 2011 był członkiem honorowego komitetu ds. obchodów jubileuszu 80 lat „Zielonego Sztandaru”. Zmarł 16 listopada 2015^[2].

Odznaczony Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Krzyżem Kawalerskim^[3] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1999)^[4]. Otrzymał także Medal „Za zasługi dla Ruchu Ludowego” im. Wincentego Witosa. Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Zagórów.

• Janusz Gmitruk: Zjednoczone Stronnictwo Ludowe 1949–1989, s. 135
• Strona sejmowa posła IX kadencji