Dorota Radomska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dorota Radomska
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1966
Mońki

Data i miejsce śmierci

8 września 2016
Białystok

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1986–2015

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Złota Odznaka honorowa „Zasłużony Białostocczyźnie”

Dorota Radomska (ur. 27 lutego 1966 w Mońkach, zm. 8 września 2016 w Białymstoku) – polska aktorka filmowa i teatralna oraz socjolog kultury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1986 nieprzerwanie występowała w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku[1]. Zadebiutowała w 1989 rolą Hanny Glawari, wdowy po bankierze Pontevedry, w spektaklu Wesoła wdówka Franciszka Lehára. Gościnnie pojawiła się też na deskach Opery i Filharmonii Podlaskiej. Oprócz wykształcenia aktorskiego była socjologiem kultury. W 2012 ukończyła kulturoznawstwo w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku. Była matką Julii.

Zmarła 8 września 2016 w Białymstoku po ciężkiej chorobie (nowotwór)[2].

Została pochowana na cmentarzu parafialnym Niepokalanego Serca Maryi w Białymstoku (na Dojlidach) przy ul. Suchowolca[3].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Spektakle teatralne (wybór)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989 – „Wesoła wdówka”, reż. Andrzej Jakimiec, Jan Skotnicki, (jako Hanna Glawari)
  • 1990 – „Wesele”, reż. Andrzej Jakimiec, (Rachela)
  • 1992 – „Stalowe magnolie”, reż. Jean Korf, (Shelby Eatenton)
  • 1993 – „Rewizor”, reż. Walery Rajewski, (Maria Antonowna)
  • 1993 – „Edukacja Rity”, reż. Janusz Hamerszmit, (Rita)
  • 1994 – „Okapi”, reż. Jerzy Hutek, (Okapi)
  • 1994 – „Ferdydurke”, reż. Andrzej Jakimiec, (Pensjonarka, Zuta)
  • 1995 – „Za rok o tej samej porze”, reż. Andrzej Jakimiec, (Doris)
  • 1996 – „Gęsi za wodą”, reż. Andrzej Jakimiec, (Droga Pani)
  • 1996 – „Mąż i żona”, reż. Andrzej Jakimiec, (Elwira)
  • 1996 – „Faust”, reż. Andrzej Maria Marczewski, (Małgorzata)
  • 1998 – „Trzy wysokie kobiety”, reż. Jerzy Hutek, (A)
  • 1999 – „Zemsta”, reż. Cezary Morawski, (Podstolina)
  • 1999 – „Boy. Kabaret”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, (Role)
  • 1999 – „Żelazna konstrukcja”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, (Scenografka)
  • 2000 – „Balladyna”, reż. Tomasz Man, (Balladyna)
  • 2000 – „Okno na parlament”, reż. Wojciech Pokora, (Pamela Willey)
  • 2000 – „Konopielka”, reż. Piotr Ziniewicz, (Konopielka)
  • 2001 – „Tango”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, (Eleonora)
  • 2001 – „Moralność pani Dulskiej”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, (Pani Dulska)
  • 2002 – „Elektra”, reż. Jan Nowara, (Elektra)
  • 2003 – „Don Juan albo Kamienna Uczta”, reż. Krzysztof Prus, (Elwira)
  • 2004 – „Mistrz i Małgorzata,” reż. Piotr Dąbrowski, (Małgorzata)
  • 2005 – „Cztery pary roku – casting”, Andrzej Poniedzielski, reż. Piotr Dąbrowski, 2005 (Wdzięk)
  • 2009 – „Hiob”, reż Piotr Dąbrowski, (Chórzystka)
  • 2009 – „Wyspy GUŁag”, reż. Piotr Ziniewicz, (Fotoreporterka)
  • 2010 – „Zakłócenia w eterze”, reż. Piotr Dąbrowski, (Kitty)
  • 2010 – „Polowanie na łosia”, reż. Grzegorz Chrapkiewicz, (Myszka)
  • 2011 – „Bal Manekinów”, reż. Bogdan Michalik, (Solange)
  • 2011 – „Co widział kamerdyner”, reż. Andrzej Zaorski, (Pani Prentice)
  • 2012 – „Stworzenia Sceniczne”, też. Robert Czechowski, (Pani Betterton)
  • 2012 – „Wesele”, reż. Bogusław Semotiuk, (Maryna)
  • 2012 – „Czarnobylska modlitwa”, reż. Agnieszka Korytkowska-Mazur, (Wariatka z Czeczenii)
  • 2012 – „Stworzenia sceniczne”, reż. Robert Czechowski, (Pani Betterton)
  • 2013 – „Gąska” (Scena Inicjatyw Artystycznych), (Ałła)
  • 2014 – „Rewizor”, N. Gogol, reż. Jacek Jabrzyk, (Kobieta)
  • 2014 – „Dziady III”, A. Mickiewicz, reż. Natalia Korczakowska, (Marcelina/Belzebub/Sekretarz III)
  • 2015 – „Pięć kilo cukru”, G. Koren, reż. Katarzyna Deszcz.

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]