Doryda (Grecja) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Doryda – niewielka starożytna kraina historyczna leżąca w górzystym terenie w Grecji Środkowej w dolinie rzeki Pindos. Graniczyła z Etolią, południową Tesalią, Lokrydą Ozolską i Fokidą. Jej nazwa pochodzi od Dorów, grupy Greków posługujących się dialektem doryckim, którzy według legend mieli właśnie z Dorydy wyruszyć na podbój Peloponezu i niektórych wysp Morza Egejskiego. Dlatego Herodot nazywa krainę metropolią Dorów, a Sparta - najsilniejsze polis doryckie - nieraz wspierała ją militarnie, poczuwając się do konieczności obrony swojej domniemanej kolebki. Najważniejszym polis krainy było Erineus, zwane też niekiedy Dorium, będące członkiem miejscowego tetrapolis (związku czterech miast).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- William Smith: Dictionary of Greek and Roman Geography. Walton and Maberly, 1856, s. 785.