Lokryda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz hasło Lokryda w Wikisłowniku

Lokryda (stgr. Λοκρίς Lokris, ngr. Λοκρίδα Lokrida) – kraina historyczna w środkowej Grecji, do końca 2010 roku w granicach prefektury Fokida.

Nazwa wywodzona od Lokrosa, prawnuka Amfitriona^[1].

Rozczłonkowana kraina podzielona jest na:

• Lokrydę Ozolską (zachodnią) – pomiędzy Etolią, Dorydą, Fokidą i Zatoką Koryncką. Główne miasta to Naupaktos, Antikyra i Amfisa, z główną rzeką Platanios;
• Lokrydę Epiknemidejską – pomiędzy Fokidą a Zatoką Meliakon, z głównym miastem Skarfe; na jej terytorium znajdował się wąwóz termopilski;
• Lokrydę Opuncką (wschodnią) – wzdłuż wybrzeża Zatoki Eubejskiej. Główne miasta to Opus, Kynos i Larymna^[1][2].

W Lokrydzie szczególnie długo przetrwał ustrój matriarchalny, co uwidocznione jest w niektórych pochodzących stamtąd mitach, np. o Pandorze czy Deukalionie i Pyrze. W życiu publicznym wyrazem tego było zachowanie przez tamtejsze kobiety przywilejów ekonomicznych i kultowych, co z kolei miało wpływ na większą swobodę obyczajową^[2].

• Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Zdzisław Piszczek). Wyd. 5. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 427, ISBN 83-010-3529-3
• Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. Lidia Winniczuk). Wyd. 5. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 268, ISBN 83-214-0406-5