Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1921 |
Rozformowanie | 1939 |
Tradycje | |
Rodowód | Dowództwo Okręgu Generalnego „Grodno” |
Dowódcy | |
Ostatni | gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość |
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III (DOK III) – organ pracy dowódcy Okręgu Korpusu Nr III w latach 1921–1939.
W grudniu 1921 roku szefostwa DOK III zostały przeniesione z Białegostoku do Grodna, natomiast dowódca OK III ze sztabem w styczniu następnego roku[1]. W listopadzie 1922 roku, po kilkumiesięcznym pobycie w Wilnie, Sztab DOK III, Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia oraz Szefostwo Poborowe ponownie zostały przeniesione do Grodna[2].
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]- Dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu
- gen. ppor. Adam Mokrzecki (1920)
- gen. Władysław Frankowski (od 1 IX 1921)
- gen. Daniel Konarzewski (od 10 VI 1922)
- gen. Juliusz Tarnawa-Malczewski (od 6 XII 1922)
- gen. Leon Berbecki (od 28 III 1924)
- gen. Kazimierz Dzierżanowski (od 3 III 1926)
- gen. bryg. Gustaw Truskolaski (19 III – 15 VII 1927)
- gen. bryg. inż. Aleksander Litwinowicz (od 15 VII 1927[3])
- gen. bryg. Michał Karaszewicz-Tokarzewski (11 XI 1935 – 3 VIII 1936 → dowódca OK VI)
- gen. bryg. Franciszek Kleeberg (od 3 VIII 1936)
- gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński (od 19 II 1938)
- Zastępcy dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu
- płk piech. Stanisław Springwald (25 V 1921 – 15 V 1923 → stan spoczynku)
- gen. bryg. Adam Jerzy Bieliński (od 15 V 1923)
- Pomocnicy dowódcy okręgu
- gen. bryg. Oswald Frank (24 XII 1929 – 12 VII 1932)
- płk dypl. Bohdan Hulewicz (1938–1939)
- Szefowie Poborowi / Pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
- ppłk Kazimierz Korn (był w 1923)[4]
- płk piech. Franciszek Korewo (1932)
- Szefowie sztabu
- płk SG Kordian Józef Zamorski (VII 1922 – IV 1924)
- płk SG Radosław Dzierżykraj-Stokalski (IV 1924 – X 1926)
- ppłk SG Mikołaj Freund-Krasicki (31 X 1926 – III 1927)
- ppłk SG Lucjan Janiszewski (1929 – 23 III 1932)
- płk SG Stanisław Marian Augustyn
- ppłk dypl. dr Stanisław Marian Krzysik (do III 1929)
- ppłk dypl. Lucjan Karol Janiszewski (III 1929 – III 1932)
- ppłk dypl. Edward Perkowicz (III 1932 – VI 1934)
- ppłk dypl. Franciszek I Grabowski (od VI 1934)
- Zastępcy szefa sztabu
- ppłk SG Juliusz Drapella (15 X - 2 XI 1924)
- ppłk SG Jarosław Okulicz-Kozaryn (od 2 XI 1924)
Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr III (1921–1926)
- szef – gen. bryg. Wincenty Kaczyński (IX 1921 – II 1923)
- szef – gen. bryg. Mikołaj Majewski (III 1923 – IX 1925)
- szef – płk art. Józef Karol Luberadzki (od XII 1925[5] ← kmdt OWar. „Grodno”)
- zastępca szefa – płk Jan Suzin (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 29 pap)
3 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926-1928)
- płk art. Józef Karol Luberadzki (do VIII 1926[6])
- gen. bryg. Erwin Mehlem (VIII 1926 – III 1927)
- płk art. Witold Roszkowski (od V 1927[7])
- Szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia
- płk art. Stanisław August Sopotnicki (od III 1929[8])
- mjr uzbr. Jan II Bogucki (od X 1931[9])
- mjr uzbr. Tadeusz I Müller[a] (od VIII 1935)
- Szefowie inżynierii i saperów - szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Saperów
- ppłk Edmund Berezowski
- płk sap. Franciszek Wolf (1922–1929)
- Szefowie intendentury
- Szefowie łączności i szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku
- kpt. / mjr łącz. Antoni Łukoś (1923 i 1924[11][12])
- ppłk łącz. Oskar Sikora (V 1927[13] – 30 X 1928 → stan spoczynku[14])
- Szefowie sanitarni
- płk lek. Wacław Szreders (od XI 1922[15])
- Naczelni lekarze weterynarii - szefowie służby weterynaryjnej
- płk lek. wet. Jan Ślaski (do 1 VI 1935)
- ppłk lek. wet. Stanisław Dowgiałło (od 1 VI 1935)
- Szefowie służby duszpasterstwa wyznania rzymskokatolickiego
- ks. proboszcz Stanisław Żytkiewicz (1922–1924)
- ks. proboszcz Roman Tartyłło (1924)
- ks. dziekan Kazimierz Suchcicki (1927-1934 → dziekan OK IV)
- ks. proboszcz Otto Kristen (p.o. 1934 – V 1936 → administrator parafii w Złoczowie)
- ks. proboszcz Walenty Pączek (V 1937 – 1939)
- Szefowie Remontu
- płk Florian Popławski (był w 1923)[4]
- Dowódcy obrony przeciwlotniczej
- płk dypl. SG Jarosław Okulicz-Kozaryn (31 X 1938 – )
- Szef Taborów
- mjr tab. Franciszek Drwota (do IX 1939)
- Oficerowie sztabu
- ppłk Antoni Dargiewicz[16] (do stycznia 1920)
- chor. Stanisław Belof – (1923–1929 kierownik Kancelarii Głównej w szefostwie intendentury)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mjr uzbr. Tadeusz I Müller urodził się 9 sierpnia 1893 roku. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. W 1932 roku pełnił służbę w 5 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Krakowie. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W sierpniu 1935 roku został szefem 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia w Grodnie. Zmarł 23 sierpnia 1941 roku w Obozie NKWD w Griazowcu. Został pochowany na miejscowym cmentarzu[10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Korespondencje. Z Białegostoku. „Polska Zbrojna”. 73, s. 4, 1921-12-21. Warszawa.
- ↑ Korespondencje. Z Wilna. „Polska Zbrojna”. 297, s. 3, 1922-11-01. Warszawa.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 214.
- ↑ a b c Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 35 .
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 130 z 19.12.1925 r.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 31 z 09.08.1926 r.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 15 z 23.05.1927 r.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 335.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 298, 466.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 86, 960, 967.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 47, 877, 885.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 383.
- ↑ Pochwały. „Polska Zbrojna”. 304, s. 3, 1922-11-08. Warszawa.
- ↑ Dziennik Personalny M.S. Wojsk. 1920 R. 1 nr 4
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.