Dragoš Kalajić – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dragoš Kalajić
Драгош Калајић
Ilustracja
Dragoš Kalajić (1976)
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1943
Belgrad

Data i miejsce śmierci

22 lipca 2005
Belgrad

Narodowość

serbska

Język

serbski

Alma Mater

Accademia di Belle Arti di Roma

Dziedzina sztuki

malarstwo
literatura

Strona internetowa

Dragoš Kalajić cyr. Драгош Калајић, (ur. 22 lutego 1943 w Belgradzie, zm. 22 lipca 2005 tamże[1]) – jugosłowiański i serbski malarz, pisarz i publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem czetnika Velimira Kalajicia i Tatjany z d. Parenta, wykładowczyni matematyki na Uniwersytecie w Belgradzie[2]. W 1966 ukończył studia w Accademia di Belle Arti w Rzymie[2][1]. Po ukończeniu studiów mieszkał w Belgradzie i w Rzymie. Pisał opowiadania do czasopisma Pogledi, ale także malował obrazy[2]. W 1962 wystąpił w filmie Čudna devojka Jovana Živanovicia. Od lat 60. był związany z artystyczną grupą Mediala[3]. Przez kilka lat kierował Galerią Progres w Belgradzie[4]. W okresie rządów Slobodana Miloševicia pisywał eseje i komentarze do prorządowego czasopisma Duga. W prowadzonej przez niego rubryce Jedan pogled na svet definiował się jako faszysta i antysemita[2]. Początkowo uznawał się za bezwyznaniowca, ale w latach 90. przystąpił do Serbskiego Kościoła Prawosławnego[2]. W czasie wojny w Bośni zaangażował się w poparcie dla Serbów bośniackich, w roku 1996 zasiadał w Senacie Republiki Serbskiej[5].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy zaprezentował publicznie swoje obrazy w 1964 na wystawie w rzymskiej Galleria d'arte L'Obelisco. Wystawiał swoje prace w Belgradzie, Zagrzebiu, Rzymie, Mediolanie, Modenie, Brescii i w Brukseli[1]. Był jednym z pierwszych artystów serbskich uprawiających pop-art[1].

Dorobek literacki Kalajicia obejmuje utwory poetyckie (w 1968 zadebiutował wierszem Krševina), jak również prozę[1]. W 1990 wydał powieść Kosmotvorac, będącą niezwykłym w literaturze serbskiej przykładem prozy science-fiction. Pod koniec życia wydał kolejne dwie powieści: Posledni Evropljani (Ostatni Europejczycy) i Srpska deca carstva (Serbskie dzieci imperium)[1]. Określany mianem "guru nowej serbskiej prawicy" i "ideologiem serbskiej małomiasteczkowości" do końca życia budził kontrowersje swoimi skrajnie nacjonalistycznymi i tradycjonalistycznymi wypowiedziami[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f ДРА­ГОШ КА­ЛА­ЈИЋ (1943–2005), ВИ­ДИ­ЦИ И ИДЕ­ЈЕ: Скуп по­во­дом 80. го­ди­шњи­це ро­ђе­ња. naukaikultura.com. [dostęp 2025-01-26]. (serb.).
  2. a b c d e Драгош Калајић као мислилац. arheofutura.rs. [dostęp 2025-01-26]. (serb.).
  3. a b Saša Gajić. Dragoš Kalajić – ideolog srpske ili evropske desnice?. „Nova srpska politička misao”. 1-4, s. 151–163, 2004. 
  4. Kalajićev "Hiperborejski realizam". Politika. [dostęp 2025-01-26]. (serb.).
  5. ДРАГОШ КАЛАЈИЋ – ОЛИЧЕЊЕ СРПСКОГ ГЕНИЈА". sloven.org.rs. [dostęp 2025-01-26]. (serb.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]