Drzewce (broń) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia słowa „drzewce”.

Drzewce – prosty, wygładzony, najczęściej drewniany drążek (chociaż zdarzały się również drzewca stalowe lub bambusowe), który spajał poszczególne części broni obuchowej i broni drzewcowej.

Drzewca miały długość od około jednego do około trzech metrów, w przypadku bardzo krótkiej broni obuchowej mówi się o stylisku.

Zobacz hasło drzewce w Wikisłowniku

• broń biała