Dubeltówka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dubeltówka – rodzaj strzelby wyposażonej w dwie lufy i komory nabojowe, które ułożone są równolegle obok siebie: horyzontalnie lub wertykalnie (tzw. bok).

Dubeltówka zasadniczo jako broń myśliwska używana jest do polowań na niewielkie lub średnie zwierzęta. Jako strzelba z większych odległości zapewnia duży obszar rażenia, natomiast na krótkich dystansach zadaje znaczne obrażenia. Przystosowana jest do strzelania śrutem – głównie do ptaków lub breneką – głównie do dzików. Wykorzystywana także w charakterze sportowym przy strzelaniu do dysków.

Jest bronią dwustrzałową, lufy mocowane są w baskili, ryglowana tzw. kluczem. Wyposażana w zewnętrzne lub wewnętrzne kurki. Dubeltówki przeszły ewolucję od odprzodowej broni rozdzielnego ładowania (dubeltówki skałkowe i kapiszonowe), aż do popularnego współcześnie zasilania amunicją zespoloną (pierwotnie trzpieniową – tzw. lefoszówki, a następnie centralnego zapłonu).

Dubeltówki były częstym uzbrojeniem w czasie powstań narodowych – w powstaniu wielkopolskim 1848 i powstaniu styczniowym. Używano wtedy dubeltówek czarnoprochowych z zamkami kapiszonowymi, a czasem też i jeszcze z zamkami skałkowymi. Dubeltówki takie zwłaszcza w powstaniu styczniowym czasem starano się udoskonalać i dorabiano do nich bagnety, które często na stałe przymocowywano na końcach luf^[1]. Powstańców uzbrojonych w dubeltówki nazywano tyralierami^[2], lub ptasznikami^[3].

Zobacz hasło dubeltówka w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Dubeltówka

• Obrzyn
• Ekspres
• Dryling

• Anatol Szyrkowiec: Wszystko o broni myśliwskiej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1993. ISBN 83-11-08222-7. Brak numerów stron w książce
• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 61. ISBN 83-86028-01-7.

• Zdjęcia broni i pamiątek z powstania styczniowego, a w tym zdjęcie bagnetu na dubeltówkę.